Lewis Short
(verb) : suc-cĭno (subc-; also succăno, Varr. L. L. 6, § 75 Müll.), ĕre, and n. cano
* To sing to, accompany (rare).
* Lit.: tubicines imitatus est succinente Habinnā,Petr. 69, 4: cantibus iste tuis alterno succinet ore,Calp. Ecl. 4, 79.
* Transf., to accord, agree: (agricultura) succinit pastorali,Varr. R. R. 1, 2, 16: clamat: Victum date. Succinit alter: Et mihi, etc.,another chimes in,Hor. Ep. 1, 17, 48.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary