Lewis Short
(verb) : subter-fŭgĭo, fūgi, 3, and
* A.
* Neutr., to flee secretly or by stealth, to get off (so very rare): subterfugisse sic mihi hodie Chrysalum,Plaut. Bacch. 4, 6, 2; Dig. 42, 6, 20.
* Act., to escape, evade, avoid, shun (class.; a favorite word of Cic.): mare,Plaut. Merc. 1, 2, 83: vim criminum,Cic. Verr. 1, 3, 8: imprudentiam,id. ib. 1, 4, 13: militiam,id. Off. 3, 26, 97: poenam aut calamitatem, id. Caecin. 34, 100: periculum,id. Fam. 15, 1, 4: omnia quasi fata,id. Lael. 10, 35: tempestatem Punici belli,Liv. 31, 10: jus fisci,Suet. Vesp. 23.—With inf.: dicere,Quint. Decl. 6, 12.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary