LAT

Lewis Short

(v. a.P. a.) : sūb-ĭcĭo (less correctly subjĭcĭo; post-Aug. sometimes sŭb-), jēci, jectum, 3, v. a. sub-jacio.
* Lit., to throw, lay, place, or bring under or near (cf. subdo); in all senses construed with acc. and dat., or with acc. and sub and acc.; not with sub and abl. (v. Madvig. ad Cic. Fin. 2, 15, 48; cf. II. B. 2. infra).
* In gen.: si parum habet lactis mater, ut subiciat (agnum) sub alterius mammam. Varr. R. R. 2, 1, 20: manum ventri et sub femina (boum),Col. 6, 2, 6: nonnulli inter carros rotasque mataras ac tragulas subiciebant, discharged their javelins and darts below, i. e. between the wagons and the wheels, Caes. B. G. 1, 26: biremes, subjectis scutulis, subduxit,id. B. C. 3, 40: ligna et sarmenta circumdare ignemque circum subicere coeperunt,Cic. Verr. 2, 1, 27, § 69; cf.: ignes tectis ac moenibus,id. Cat. 3, 1, 2: ignem,id. Rab. Post. 6, 13; Auct. B. Afr. 87, 1; 91, 3; Ov. M. 1, 229 al.: faces,Cic. Mil. 35, 98; Vell. 2, 48, 3; Val. Max. 5, 5, 4: bracchia pallae,Ov. M. 3, 167: eburnea collo Bracchia,id. Am. 3, 7, 7: scuto sinistram, Canitiem galeae,id. Tr. 4, 1, 74: laxiorem sinum sinistro bracchio,Quint. 11, 3, 146: umeros lecto,Val. Max. 4, 1, 12: pallium togae,id. 2, 2, 2: ova gallinis,Plin. 18, 26, 62, § 231; 10, 59, 79, § 161: cum tota se luna sub orbem solis subjecisset,Cic. Rep. 1, 16: ossa subjecta corpori,id. N. D. 2, 55, 139 et saep: sub aspectum omnium rem subicit,Auct. Her. 4, 47, 60: res sub oculos,Quint. 8, 6, 19: aliquid oculis,Cic. Or. 40, 139; Liv. 3, 69; Quint. 2, 18, 2: oves sub umbriferas rupes,to place near, close to,Varr. R. R. 2, 2, 11: castris legiones,Caes. B. C. 3, 56: aciem suam castris Scipionis,id. ib. 3, 37: se iniquis locis,id. ib. 3, 85: terram ferro,to throw up with the share, to plough up,Cic. Leg. 2, 18, 45 Moser N. cr.: corpora saltu Subiciunt in equos, throw up, i. e. mount, Verg. A. 12, 288: pavidum regem in equum,to set,Liv. 31, 37: me e postremo in tertium locum esse subjectum,have been brought,Cic. Toga Cand. Fragm. p. 522 Orell.: copias integras vulneratis defessisque subiciebat, i. e. put in the place of, substituted, Auct. B. Alex. 26, 2.—Hence (poet.): se subicere, to mount, grow: quantum vere novo viridis se subicit alnus,shoots up,Verg. E. 10, 74: laurus Parva sub ingenti matris se subicit umbrā,id. G. 2, 19 Forbig. ad loc.
* Trop.
* To hand to, supply: cum ei libellum malus poëta de populo subjecisset,Cic. Arch. 10, 25: ipse manu subicit gladios ac tela ministrat,Luc. 7, 574.
* To substitute false for true; to forge, counterfeit (syn.: suppono, substituo): testamenta,Cic. Phil. 14, 3, 7: testamentum mariti,Quint. 9, 2, 73: locupleti falsum testamentum,Val. Max. 9, 4, 1: partum,Dig. 25, 4, 1 fin.: falsum aliquid,Quint. 12, 3, 3: aes pro auro in pignore dando,Dig. 13, 7, 36: fratrem suum,Just. 1, 9.
* To suborn: subicitur L. Metellus ab inimicis Caesaris, qui hanc rem distrahat,Caes. B. C. 1, 33: testes frequenter subici ab adversario solent,Quint. 5, 7, 12: suspitione subjecti petitoris non carebit,id. 4, 2, 96.
* In gen.
* To submit, subject: ea quae sub sensus subjecta sunt,Cic. Ac. 2, 23, 74: res, quae subjectae sunt sensibus,id. Fin. 5, 12, 36; id. Ac. 1, 8, 31: cogitationi aliquid subicere,submit,id. Clu. 2, 6; Quint. 5, 12, 13; ait (Epicurus), eos neque intellegere neque videre, sub hanc vocem honestatis quae sit subicienda sententia,i. e. what meaning is to be attributed to it,Cic. Fin. 2, 15, 48 B. and K.; Madvig. ad loc.; cf.: huic verbo (voluptas) omnes qui Latine sciunt duas res subiciunt, laetitiam in animo, commotionem suavem jucunditatis in corpore,id. ib. 2, 4, 13: dico eum non intellegere interdum, quid sonet haec vox voluptatis, id est, quae res huic voci subiciatur,id. ib. 2, 2, 6; cf.: quaeritur, quae res ei (nomini) subicienda sit, Quint. 7, 3, 4.
* In partic.
* Pregn., to place under, to make subject, to subject: subiciunt se homines imperio alterius et potestati,i. e. submit,Cic. Off. 2, 6, 22; cf. Caes. B. G. 7, 1: exteras gentes servitio,Liv. 26, 49: Albius et Atrius quibus vos subjecistis,id. 28, 28, 9: ut alter alterius imperio subiceretur,id. 28, 21, 9: gentem suam dicioni nostrae,Tac. A. 13, 55; Curt. 8, 1, 37; cf.: Gallia securibus subjecta,Caes. B. G. 7, 77: omnia praeter eam (virtutem) subjecta, sunt sub fortunae dominationem,Auct. Her. 4, 17, 24: nos sub eorum potestatem,id. 2, 31, 50: matribus familias sub hostilem libidinem subjectis,id. 4, 8, 12: sub aspectus omnium rem subjecit,id. 4, 47, 60; cf.: deos penatis subjectos esse libidini tribuniciae,Cic. Dom. 40, 106: populum senatui,Val. Max. 8, 9, 1: si virtus subjecta sub varios incertosque casus famula fortunae est,Cic. Tusc. 5, 1, 2: id quod sub eam vim subjectum est,id. Top. 15, 58: cujus victus vestitusque necessarius sub praeconem subjectus est,id. Quint. 15, 49 B. and K.: bona civium voci praeconis,id. Off. 2, 23. 83; for which, simply reliquias spectaculorum,to expose for sale,Suet. Calig. 38; so, delatores,id. Tit. 8: hiemi navigationem,to subject, expose,Caes. B. G. 4, 36: domum periculo,Quint. 7, 1, 53: scelus fraudemque nocentis odio civium,Cic. de Or. 1, 46, 202: fortunas innocentium fictis auditionibus,id. Planc. 23, 56: aliquid calumniae,Liv. 38, 48.
* Of places, lying under or near, bordering upon, neighboring, adjacent: alter (cingulus terrae) subjectus aquiloni,Cic. Rep. 6, 20: Heraclea, quae est subjecta Candaviae,Caes. B. C. 3, 79: Ossa,Ov. M. 1, 155: rivus castris Scipionis subjectus,Caes. B. C. 3, 37: subjectus viae campus,Liv. 2, 38: Armenia subjecta suo regno (opp. Cappadocia longius remota), Auct. B. Alex. 35, 2; 28, 3: genae deinde ab inferiore parte tutantur subjectae, Cic. N. D. 2, 57, 143.
* (Acc. to II. B. 1.) Subjected, subject: si quidem Ea (natura deorum) subjecta est ei necessitati,Cic. N. D. 2, 30, 77: servitio,Liv. 26, 49, 8: subjectior in diem et horam Invidiae,exposed,Hor. S. 2, 6, 47: ancipiti fortunae,Val. Max. 7, 2, ext. 2: species, quae sunt generi subjectae,subordinate,Quint. 5, 10, 57: tum neque subjectus solito nec blandior esto,submissive,Ov. A. A. 2, 411; cf.: parcere subjectis et debellare superbos,Verg. A. 6, 853.—Subst.: sub-jectus, i, m., an inferior, subject: (vilicus), qui, quid aut qualiter faciendum sit, ab subjecto discit,Col. 1, 2, 4; 11, 1, 25: Mithridates ab omnibus subjectis singula exquirens, etc.,Plin. 25, 2, 3, § 7.
* In the later philos. and gram. lang.: subjec-tum, i, n. (sc. verbum), that which is spoken of, the foundation or subject of a proposition: omne quicquid dicimus aut subjectum est aut de subjecto aut in subjecto est. Subjectum est prima substantia, quod ipsum nulli accidit alii inseparabiliter, etc.,Mart. Cap. 4, § 361; App. Dogm. Plat. 3, p. 34, 4 et saep.—* Adv.: subjectē (cf. B. supra), humbly, submissively: haec quam potest demississime et subjectissime exponit,Caes. B. C. 1, 84 fin.
* To bring forward, propose, adduce; to bring to mind, prompt, suggest, etc.: si meministi id, quod olim dictum est, subice,Ter. Phorm. 2, 3, 40 Ruhnk.; cf.: cupio mihi ab illo subici, si quid forte praetereo,Cic. Verr. 2, 5, 10, § 25: subiciens, quid dicerem,id. Fl. 22, 53: quae dolor querentibus subicit,Liv. 3, 48; 45, 18: nec tibi subiciet carmina serus amor,Prop. 1, 7, 20: spes est Peliā subjecta creatis,Ov. M. 7, 304.—Hence, sub-jectus, a, um, P. a.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory