Lewis Short
(verb) : sub-do, dĭdi, dĭtum, 3
* To put, place, set, or lay under (syn.: suppono, sterno).
* Lit. (class.).
* To put in the place of another person or thing, to substitute (rare but class.).
* Trop., to bring on, furnish, supply; to yield, afford (so not in Cic.): iraï fax subdita,Lucr. 3, 303: id nobis acriores ad studia dicendi faces subdidisse,Quint. 1, 2, 25: irritatis militum animis subdere ignem,Liv. 8, 32: ingenio stimulos,Ov. Tr. 5, 1, 76; Liv. 6, 34: alicui spiritus,id. 7, 40.
* In gen.: te rogo, in Hirtii locum me subdas, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 7: quos in eorum locum subditos domi suae reservavit?Cic. Verr. 2, 1, 5, § 12: judicem in meum locum,id. Dom. 32, 85; Plin. Pan. 25, 3; cf. Quint. 3, 6, 54: immutavit et subdidit verbum ei verbo, quod omiserat, finitimum,Gell. 1, 4, 8.
* In partic., to put something spurious in the place of another person or thing; to substitute falsely; to forge, counterfeit, make up (not in Cic.; syn. substituo): subditum se suspicatur,that he is a spurious child, a changeling,Ter. Heaut. 5, 3, 12: me subditum et pellice genitum appellant,Liv. 40, 9: partum,Dig. 4, 10, 19; cf.: liberos tamquam subditos summovere familia,Quint. 1, 4, 3 Zumpt N. cr. (al. subditicios): abolendo rumori Nero subdidit reos,Tac. A. 15, 44: reum,id. ib. 1, 6; cf.: subditis, qui accusatorum nomina sustinerent,suborned,id. ib. 4, 59: testamentum,id. ib. 14, 40: crimina majestatis,id. ib. 3, 67: rumorem,id. ib. 6, 36 et saep.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary