suāvĭtas (noun F) : suavis
* Sweetness, pleasantness, agreeableness (class. and freq.).
* To the senses: is (piscis) habet suavitatem,Plaut. As. 1, 3, 27: quid suavitatem piscium dicam?Cic. N. D. 2, 64, 160: (muriatica) Sine omni lepore et sine suavitate,Plaut. Poen. 1, 2, 33: cibi,Cic. Phil. 2, 45, 115: odorum,id. Sen. 17, 59: coloris,id. Opt. Gen. 3, 8: me tuus sonus et suavitas ista delectat: omitto verborum ... sed hanc dico suavitatem, quae erit ex ore,id. de Or. 3, 11, 42: villa mirificā suavitate,id. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3 et saep.—Plur.: ut conquirat undique suavitates,Cic. Off. 3, 33, 117; Lact. 7, 5, 23 al.
* To the mind or feelings: mira quaedam in cognoscendo suavitas et delectatio,Cic. de Or. 1, 43, 193: humanitatis,id. Cael. 11, 25: quem omnes amare meritissimo pro ejus eximiā suavitate debemus,id. de Or. 1, 55, 234: sermonum atque morum,id. Lael. 18, 66: studiorum,id. Rep. 1, 4, 7: mira carminibus dulcedo, mira suavitas, mira hilaritas,Plin. Ep. 3, 1, 7.— Plur.: propter multas suavitates ingenii, officii, humanitatis tuae,Cic. Fam. 3, 1, 1.