LAT

Lewis Short

(adj.adv.adv.) : suāvis, e (sŭāves, trisyl., Sedul. 1, 274), adj. Gr. root ἁδ-, ἁνδάνω, to please; ἡδύς, sweet; Sanscr. svad-, taste; cf. suadeo
* Sweet, pleasant, agreeable, grateful, delightful (freq. and class.; cf.: dulcis, jucundus).
* As affecting the senses: quod suave est aliis, aliis fit amarum,Lucr. 4, 658: odor suavis et jucundus,Cic. Verr. 2, 3, 9, § 23: elixus esse quam assus soleo suavior,Plaut. Most. 5, 1, 66: vidimus et merulas poni et sine clune palumbes, Suaves res, si, etc.,Hor. S. 2, 8, 92: suaviores aquae,Plin. 20, 11, 44, § 114: radix suavissimi gustūs et odoris,id. 25, 9, 64, § 110: spiritus unguenti,Lucr. 3, 223: tibi suavis daedala tellus Summittit flores,id. 1, 7: anima, Phaedr, 3, 1, 5: suavior et lenior color,Plin. 9, 41, 65, § 140: sonus Egeriai, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 42 Müll.: cantus,Plaut. Cas. 4, 3, 2: cantatio,id. Stich. 5, 5, 19: sermo,id. As. 5, 1, 8: accentus,Quint. 12, 10, 33: appellatio litterarum,id. 11, 3, 35: vox,Gell. 19, 9, 10: sopor,Lucr. 4, 453.—Poet., suave, adv., sweetly, agreeably, pleasantly: suave locus voci resonat conclusus,Hor. S. 1, 4, 76: suave rubens hyacinthus,Verg. E. 3, 63: rubenti Murice,id. ib. 4, 43.
* As affecting the mind or feelings (cf.: gratus, jucundus): doctus, fidelis, Suavis homo, facundus, Enn. ap. Gell. 12, 4 (Ann. v. 250 Vahl.); so, homo,Ter. Phorm. 2, 3, 64: mea suavis, amabilis, amoena Stephanium,Plaut. Stich. 5, 4, 54: comes, benigni, faciles, suaves homines esse dicuntur, qui erranti comiter monstrant viam, benigne, non gravate,Cic. Balb. 16, 36; cf.: suavis, sicut fuit, videri maluit quam gravis,id. Brut. 9, 38: amor suavissimus,Plaut. Cist. 1, 3, 45: amicitia,Lucr. 1, 141: inter nos conjunctio,Cic. Fam. 13, 26, 1: suavis suaviatio,Plaut. Bacch. 1, 2, 12; id. Ps. 1, 1, 63: hunc diem suavem Meum natalem agitemus amoenum,id. Pers. 5, 1, 16: modus,id. Cist. 1, 1, 17.—Suave est with subj.-clause: ut rei servire suave est!Plaut. Truc. 2, 3, 21: tibi porro ut non sit suave vivere,Ter. Heaut. 3, 1, 73: suave, mari magno ... E terrā magnum alterius spectare laborem,Lucr. 2, 1: non quin mihi suavissimum sit ... tuae memoriae dare operam, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 1.—Hence, adv.: suāvĭ-ter, sweetly, agreeably, pleasantly, delightfully (class.).
* To the senses: video quam suaviter voluptas sensibus nostris blandiatur,Cic. Ac. 2, 45, 139: nec tam bene quam suaviter loquendo,id. de Or. 3, 11, 43; cf. dicere,id. Brut. 29, 110.—Sup.: suavissime legere,Plin. Ep. 3, 15, 3: peucedanum odore suaviter gravi,Plin. 25, 9, 70, § 118.
* To the mind, etc.: secunda jucunde ac suaviter meminerimus,Cic. Fin. 1, 17, 57: epistula copiose et suaviter scripta,id. Fam. 15, 21, 4; cf. sup.: litterae suavissime scriptae,id. ib. 13, 18, 1: quid agis, dulcissime rerum? Suaviter, ut nunc est, inquam,Hor. S. 1, 9, 5; Petr. 71, 10; 75, 8: sicut tu amicissime et suavissime optas,Cic. Fam. 3, 12.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
See also: Suavis
memory