LAT

Lewis Short

(v. n.P. a.adv.) : suādĕo, si, sum, 2 (scanned as a trisyl., sŭādent, Lucr. 4, 1157: suavis, Key, § 972), v. n. and
* A. [Sanscr. svad-, to taste, please; Gr. ἁδ-, ἁνδάνω, to please; Lat. suavis, suadela, etc.; Germ. süsz; Engl. sweet], to advise, recommend, exhort, urge, persuade (freq. and class.; cf.: hortor, moneo).
* In gen., constr. absol., with dat. of pers., and with acc. rei, an obj.-clause, ut or ne, or the simple subj.; rarely with acc. pers.
* Absol.: non jubeo, sed, si me consulis, suadeo,Cic. Cat. 1, 5, 13: instare, Suadere, orare,Ter. And. 4, 1, 37; Plaut. Rud. 3, 6, 37: recte suadere,Ter. Heaut. 5, 2, 43: pulchre,id. Phorm. 3, 3, 9: itane suades?id. Eun. 1, 1, 31: ita faciam, ut suades,Cic. Att. 11, 16, 1: male suadendo lacerant homines,Plaut. Curc. 4, 2, 22: bene suadere,Cic. Lael. 13, 44.
* In partic., in publicists' lang.: suadere legem, rogationem, etc., to recommend, advocate, speak in favor of a proposed law or bill: legem Voconiam magnā voce et bonis lateribus suasi,Cic. Sen. 5, 14; so, legem,id. Brut. 23, 89; Liv. 45, 21 (opp. dissuadere): rogationem,Cic. Rep. 3, 18, 28; id. Off. 3, 30, 109; cf.: in hac rogatione suadendā,id. Mil. 18, 47: suadere de pace, bello, etc.,Quint. 3, 8, 14.—Absol.: in suadendo et dissuadendo tria primum spectanda,Quint. 3, 8, 15.—Hence, P. a. as subst.: suāsum, i, n., a persuasion, persuasive saying (late Lat.): serpentis suasa loquentis accepi,Tert. Gen. 103; cf. id. ad Uxor. 2, 1.—suādenter, adv., persuasively: loqui in litibus,Arn. 2, p. 71.
* Transf., of things (mostly poet.), to urge, induce, impel: autumno suadente,Lucr. 1, 175: fames,Verg. A. 9, 340; 10, 724: suadente pavore,Sil. 7, 668; 12, 12: ita suadentibus annis,Plin. Ep. 3, 7, 6: verba suadentia,Stat. Th. 11, 435: tantum religio potuit suadere malorum!Lucr. 1, 101: suadent cadentia sidera somnos,Verg. A. 2, 9: cui nulla malum sententia suadet, Ut faceret facinus, Enn. ap. Gell. 12, 4 (Ann. v. 248 Vahl.): me pietas matris potius commodum suadet sequi,Ter. Hec. 3, 5, 31: tua me virtus quemvis sufferre laborem Suadet,Lucr. 1, 142; 1, 175: saepe levi somnum suadebit inire susurro,Verg. E. 1, 56.
* With inf. or obj.-clause (mostly poet.): vide ne facinus facias, cum mori suadeas,Cic. Fin. 2, 29, 95: nemo suaserit studiosis dicendi adulescentibus in gestu discendo elaborare,id. de Or. 1, 59, 251: Juturnam misero fateor succurrere fratri Suasi,Verg. A. 12, 814; Aus. Idyll. 2, 53: ne hoc quidem suaserim, uni se alicui proprie addicere,Quint. 10, 2, 24: praesidibus onerandas tributo provincias suadentibus, Suet. Tib. 32.—With dat. pers.: nisi mihi ab adulescentiā suasissem, nihil esse in vitā magnopere expetendum nisi laudem,persuaded, convinced,Cic. Arch. 6, 14: suadebant amici nullam esse rationem, etc.,id. Caecin. 5, 15; Quint. 2, 5, 23.—Cf. pass.: nec potest aliquid suaderi perdere,Arn. 2, n. 26: Megadorus a sorore suasus ducere uxorem,Plaut. Aul. Arg. 1, v. 6.—(ε) With ut or ne: interea, ut decumbamus, suadebo,Plaut. As. 5, 2, 64; Cic. Att. 11, 16, 4: suadebimus, ut laudem humanitatis potius concupiscat,Quint. 5, 13, 6: orat, ut suadeam Philolacheti, Ut istas remittat sibi,Plaut. Most. 3, 2, 110; id. Ep. 3, 2, 19: postea me, ut sibi essem legatus non solum suasit, verum etiam rogavit,Cic. Prov. Cons. 17, 42; cf. in the foll. ζ: qui suadet, ne praecipitetur editio,Quint. Ep. ad Tryph. 1: cum acerrime suasisset Lepido, ne se cum Antonio jungeret,Vell. 2, 63, 2: suadere Prisco, ne supra principem scanderet,Tac. H. 4, 8 fin.—(ζ) With simple subj.: proinde istud facias ipse, quod faciamus, nobis suades,Plaut. As. 3, 3, 54: suadeo cenemus,Petr. 35 fin.: se suadere, Pharnabazo id negotii daret,Nep. Con. 4, 1.—(η) With acc. pers. (very rare): ego neque te jubeo, neque veto neque suadeo,Plaut. Bacch. 4, 9, 120: uxorem ejus tacite suasi ac denique persuasi, secederet paululum,App. M. 9, p. 228, 37; so, aliquem,Tert. Hab. Mul. 1; cf. also supra. ε, the pass. Cic. Prov. Cons. 17, 42.—Hence, part. pass.: paucorum asseverationibus suasi,Arn. 1, 64.—(θ) With de and abl.: suasuri de pace,Quint. 3, 8, 14.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory