Lewis Short
(adj.adv.) : stŭdĭōsus, a, um, adj.studium
* Eager, zealous, assiduous, anxious after any thing, fond or studious of any thing.
* In gen.
* With gen. (most freq.): venandi aut pilae studiosi,Cic. Lael. 20, 74: nemorum caedisque ferinae,Ov. M. 7, 675: placendi,id. A. A. 3, 423: culinae aut Veneris,Hor. S. 2, 5, 80: florum,id. C. 3, 27, 29: dicendi,Cic. de Or. 1, 59, 251; Quint. 2, 13, 1: eloquentiae,id. 5, 10, 122: summe omnium doctrinarum,Cic. Fam. 4, 3, 3: musices,Quint. 1, 10, 12: sapientiae,id. 3, prooem. § 2; 12, 1, 19: sermonis,id. 10, 1, 114: juris,occupied with, studious of, the law,Suet. Ner. 32.—Comp.: ille restituendi mei quam retinendi studiosior,Cic. Att. 8, 3, 3.—Sup.: munditiarum lautitiarumque studiosissimus,Suet. Caes. 46: aleae,Aur. Vict. Epit. 1.
* In partic.
* With ad: studiosiores ad opus,Varr. R. R. 1, 17, 7.
* With in: in argento,Petr. 52, 1.— (ε) Absol.: homo valde studiosus ac diligens,Cic. Ac. 2, 31, 98: putavi mihi suscipiendum laborem utilem studiosis,id. Opt. Gen. 5, 13: aliquid studioso animo inchoare,Plin. Ep. 6, 16, 9.
* Zealous for any one, i. e. partial, friendly, attached, devoted to him (class.; esp. freq. in Cic.): omnem omnibus studiosis ac fautoribus illius victoriae παρρησίαν eripui, Cic. Att. 1, 16, 8: mei studiosos habeo Dyrrhachinos,id. ib. 3, 22, 4: sui,id. Brut. 16, 64: nobilitatis,id. Ac. 2, 40, 125: studiosa Pectora,Ov. Tr. 4, 10, 91.—Comp.: studiosior alterius partis,Suet. Tib. 11 med.: te studiosiorem in me colendo fore,Cic. Fam. 5, 19, 1.—Sup.: hunc cum ejus studiosissimo Pammene,Cic. Or. 30, 105: existimationis meae studiosissimus,Cic. Verr. 2, 2, 47, § 117: studiosissimum Platonis auditorem fuisse,Tac. Or. 32.
* Devoted to study or learning, learned, studious (not anteAug.; in Cic. always with gen.: litterarum, doctrinarum, etc.; v.supra, I. α, and cf. studeo, II. B.): quid studiosa cohors operum struit?Hor. Ep. 1, 3, 6: ipse est studiosus, litteratus, etiam disertus,Plin. Ep. 6, 26, 1: juvenis studiosus alioquin,Quint. 10, 3, 32.—Transf., of things: studiosa disputatio,a learned disputation,Quint. 11, 1, 70: otium,Plin. Ep. 1, 22, 11.—Plur. subst.: stŭdĭōsi, ōrum, m., studious men, the learned, students, Cic. Opt. Gen. 5, 13; Quint. 2, 10, 5; 10, 1, 45; Plin. Ep. 4, 13, 11; 4, 28, 2.—Also, sing.: Stŭdĭōsus, i, m., The Student, the title of a work of the elder Pliny, Plin. Ep. 3, 5, 5.—Hence, adv.: stŭ-dĭōsē, eagerly, zealously, anxiously, carefully, studiously (freq. and class.): texentem telam studiose offendimus,Ter. Heaut. 2, 3, 44: cum studiose pila luderet,Cic. de Or. 2, 62, 253: libenter studioseque audire,id. Div. in Caecil. 12, 39; cf. Tac. Or. 2: aliquid studiose diligenterque curare,Cic. Att. 16, 16, A, § 7: studiose discunt, diligenter docentur,id. Q. Fr. 3, 3, 1: aliquid investigare,id. Rep. 1, 11, 17: studiose cavendum est,id. Lael. 26, 99.—Comp.: ego cum antea studiose commendabam Marcilium, tum multo nunc studiosius, quod, etc.,Cic. Fam. 13, 54; Quint. 3, 1, 15; 3, 6, 61; Ov. M. 5, 578; Nep. Ages. 3, 2; Col. 8, 11, 2; Just. 43, 3, 5 al.—Sup.: aliquid studiosissime quaerere,Cic. Rep. 1, 10, 15; id. Off. 3, 28, 101; Plin. Ep. 4, 26, 1; Suet. Calig. 54; id. Aug. 45.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary