LAT

Lewis Short

(verb) : strĕpĭto, āre, strepo
* To make a great noise, rustling, rattling, etc. (poet. and very rare): (corvi) inter se foliis strepitant, Verg. G. 1, 413: viden ut strepitantibus advolet alis Amor,Tib. 2, 2, 17: arma strepitantia,id. 2, 5, 73: pulsis strepitant incudibus urbes,Val. Fl. 4, 288: (lugentes) strepitant per urbem,Albin. 1, 183.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory