Lewis Short
(verb) : stinguo, ĕre, cf. stig; Gr. στίζω; cf. also Germ. ersticken
* To quench, extinguish (poet. and very rare, for the usu. extinguo): ut cernere possis Evanescere paulatim stinguique colorem,Lucr. 2, 828: ignes stingui,id. 1, 666; so, stinguuntur radii (solis), Cic. poët. Fragm. ap. Prisc. p. 882: stinguens praeclara insignia caeli,id. ib.: ardorem membris,Lucr. 4, 1098.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary