Lewis Short
stĕrĭlĭtas (noun F) : sterilis
* Unfruitfulness, barrenness, sterility (class.).
* Lit.: quae sit vel sterilitas agrorum vel fertilitas futura,Cic. Div. 1, 57, 131; id. Agr. 2, 26, 70: frugum,Vell. 1, 1 fin.: arborum,Plin. 16, 26, 47, § 111: annonae,Col. 2, 10, 1: vitium,id. 3, 10, 15: terrae,Vulg. Thren. 4, 9: fetus exstitit in sterilitate naturae,Cic. Div. 1, 18, 36: mulierum,Plin. 28, 8, 27, § 97: in sterilitatem castrare,id. 18, 14, 36, § 136.—Plur., Suet. Claud. 18: continuae,Plin. Ep. 10, 8 (24), 5.—*
* Transf.: caelestis sterilitas,weather that causes unfruitfulness,Plin. 18, 29, 69, § 290: sterilitas fortunae,poverty, insufficiency,id. 14, prooem. § 4.—*
* Trop.: in sterilitatem emarcuit (auctoritas),Plin. 15, 29, 36, § 121.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary