Lewis Short
squālor (noun M) : Sanscr. kālas, black; Gr. κελαινός, κηλίς.
* In gen., stiffness, roughness: quaecumque (res) aspera constat, Non aliquo sine materiae squalore reperta est (opp. lēvor),Lucr. 2, 425.
* In partic., stiffness from dirt, dirtiness, filthiness, foulness, squalor (the predom. signif. of the word; syn.: sordes, illuvies).
* Lit.
* In gen.: immundas fortunas aequum est squalorem sequi,Plaut. Cist. 1, 1, 115: squaloris plenus ac pulveris (opp. unguentis oblitus),Cic. Verr. 2, 3, 12, § 31: obsita erat squalore vestis,Liv. 2, 23, 3: illuvie, squalore enecti,id. 21, 40, 9: ignavis et imbellibus manet squalor (corresp. to crinem barbamque submittere),Tac. G. 31: senex macie et squalore confectus,Plin. Ep. 7, 27, 5: vitis squalore deciso,Plin. 34, 14, 39, § 138: squalore situque posito,Calp. Ecl. 1, 43.
* Trop.: deterso rudis saeculi squalore,i. e. in language,Quint. 2, 5, 23: Gallus, ex squalore nimio miseriarum, ad principale culmen provectus,i. e. from the very lowest rank,Amm. 14, 1, 1.
* So esp. freq. of filthy garments, as a sign of mourning: decesserat ex Asiā frater meus magno squalore, sed multo majore maerore,Cic. Sest. 31, 68: aspicite, judices, squalorem sordesque sociorum,Cic. Verr. 2, 5, 48, § 128; so (with sordes and luctus) id. Clu. 6, 18; 67, 192; id. Mur. 40, 86; id. Planc. 8, 21; id. Att. 3, 10, 2; Metell. ap. Cic. Fam. 5, 1, 2; Liv. 29, 16, 6; Quint. 6, 1, 33; with maestitia,Tac. H. 1, 54.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary