LAT

Lewis Short

(verb) : spurco, no
* Perf., ātum, 1, id., to make filthy, to befoul, defile (rare; syn.: polluo, contamino).
* Lit.: si quis fimo aliquem pertuderit, luto oblinierit, aquā spurcaverit,Dig. 47, 11, 1: vinum,ib. 9, 2, 27: ex istoc loco spurcatur nasum odore inlutili,Plaut. Men. 1, 2, 57.—*
* Trop.: senectus Spurcata impuris moribus,Cat. 108, 2.—P. a.: spurcātus, a, um, sup.: helluo spurcatissimus,most foul,Cic. Dom. 10, 25 B. and K.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory