LAT

splendesco

download
JSON

Lewis Short

splendesco (
* Perf. dŭi, Aug. Conf. 10, 27), 3, v. inch. n. [splendeo], to become bright or shining, to derive lustre from a thing (rare; in Cic. only in a trop. sense).
* Lit.: incipiat sulco attritus splendescere vomer,Verg. G. 1, 46: vidimus Aetnaeā caelum splendescere flammā,Ov. P. 2, 10, 23: corpora ... succo pinguis olivi Splendescunt,id. M. 10, 177: gladius usu splendescit,App. Flor. 3, p. 357: largo splendescat ignis ture,Sen. Herc. Oet. 691.
* Trop.: nihil est tam incultum, quod non splendescat oratione, Cic. Par. prooem. § 3: canorum illud in voce splendescit etiam in senectute,id. Sen. 9, 28: nec jam splendescit (opus) lima, sed atteritur,Plin. Ep. 5, 11, 3.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory