sollĭcĭtūdo | sōlic- (noun F) : (), , sollicitus, II.
* Uneasiness of mind, care, disquiet, anxiety, solicitude (class.; used equally in sing. and plur.; syn.: aegritudo, dolor, anxietas): sollicitudo aegritudo cum cogitatione,Cic. Tusc. 4, 8, 18: quibus nunc me esse experior summae sollicitudini,Plaut. Mil. 3, 1, 77: istaec mihi res sollicitudini'st,Ter. Phorm. 4, 1, 22: aliquem afficere curā et sollicitudine,id. ib. 2, 4, 1: vita vacua metu, curā, sollicitudine,Cic. Rep. 3, 16, 26; id. Tusc. 1, 40, 96: sollicitudo animi,id. Clu. 18, 51: sollicitudinem falsam mittere,Ter. Heaut. 1, 2, 3: sed dices, me ipsum mihi sollicitudinem struere,Cic. Att. 5, 21, 3: ne tu me sollicitudine magnā liberaris,id. ib. 6, 1, 11: duplex nos afficit sollicitudo,id. Brut. 97, 332: tibi sollicitudinem adferre,id. Fam. 9, 17, 3: sollicitudinem sustineo,id. ib. 10, 4, 4: quaenam sollicitudo vexaret impios sublato suppliciorum metu?id. Leg. 1, 14, 40: sollicitudine provinciae urgebamur,id. Att. 6, 5, 3: te torquerier omni Sollicitudine districtum,Hor. S. 2, 8, 68; cf. Sen. Cons. Polyb. 4 (23), 2 et saep.—Plur., Ter. And. 4, 1, 27; Cic. Off. 3, 21, 84; id. Fin. 1, 16, 51; id. Div. 2, 72, 150; id. Att. 1, 18, 2; Hor. C. 1, 18, 4; id. Epod. 13, 10.—Prov.: amor otiosae causa est sollicitudinis, Publ. Syr. v. 34 Rib.
* With gen. obj.: nuptiarum, Ter. And. 1, 5, 26: gemmarum,i. e. care lest they be broken to pieces,Plin. 33, 1, 6, § 25.
* Transf., care, forethought, duty, responsibility (late Lat.): cursūs vehicularis,Dig. 50, 4, 18: sollicitudinem cursualem agere, Cod. Th. 6, 29, 7: castella quae sollicitudo pervigil veterum per opportunos saltus erexit,Amm. 14, 8, 13.