(verb) : sollĭcĭto (sōlĭ-), āvi, ātum, 1, sollicitus
* To disturb, stir, agitate, move; to distress, harass, make uneasy, vex, solicit, tempt, seduce, attract, induce.
* Lit., to stir, put in lively motion, move violently, disturb, shake, exercise (poet. and in post-Aug. prose).
* Histri tela manu jacientes sollicitabant, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 438 Vahl.): myropolas omnes sollicito; ubicumque unguentum est, ungor,keep them busy,Plaut. Cas. 2, 3, 10: nec fas esse, quod sit fundatum perpetuo aevo, sollicitare suis .. ex sedibus,Lucr. 5, 162: pinnisque repente sollicitant divum nocturno tempore lucos,id. 4, 1008; 2, 965: teneram ferro sollicitavit humum, stirred, i. e. by the plough, Tib. 1, 7, 30; so, tellurem,Verg. G. 2, 418: herbae, Quas tellus, nullo sollicitante (i. e. eam) dabat,Ov. F. 4, 396: remis freta,Verg. G. 2, 503: spicula dextrā,id. A. 12, 404: totum tremoribus orbem,Ov. M. 6, 699: stamina docto Pollice, pregn.,excite by handling,id. ib. 11, 169 (v. II. B. 1. infra): stomachum vomitu, alvum purgatione,to move,Cels. 1 praef. fin.: mox, velut aurā sollicitante, provecti longius, as if a breeze were moving us on, Quint. 12, prooem. 2: hic (spiritus naturae), quamdiu non ... pellitur, jacet innoxius ... ubi illum extrinsecus superveniens causa sollicitat, compellitque et in artum agit, etc.,stirs up,Sen. Q. N. 6, 18, 2: sollicitavit aquas remis,Claud. Rapt. Pros. 1, 2: lucus, qui primus anhelis sollicitatur equis,id. Idyll. 1, 3: seu remige Medo sollicitatur Athos,id. Ruf. 1, 336: Maenalias feras,to hunt,Ov. Am. 1, 7, 14: ne salebris sollicitentur apes,Col. 9, 8, 3.—Of a river: cum Danubius non jam radices nec media montium stringit, sed juga ipsa sollicitat,Sen. Q. N. 3, 27, 9.—In mal. part., Ov. Am. 3, 7, 74; Mart. 11, 22, 4; 11, 46, 4; Petr. 20, 2.
* Trop., = sollicitum facere.
* With the notion of distress, to cause distress, anxiety, uneasiness, to distress, disturb.
* Transf., to incite one to do something.
* Without the idea of distress or uneasiness.
* To fill with apprehension, cause fear, suspense of the mind, and anxiety for the future; and pass., = sollicitum esse, to be distressed, to torment one's self: nunc ibo ut visam, estne id aurum ut condidi, quod me sollicitat miserum plurimis modis,Plaut. Aul. 1, 1, 26: certo scio, non ut Flamininum sollicitari te, Tite, sic noctesque diesque, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1: jamdudum equidem sentio, suspicio quae te sollicitet,Plaut. Bacch. 4, 7, 50: sicine me atque illam operā tuā nunc miseros sollicitarier?Ter. And. 4, 2, 6: egon' id timeo? Ph. Quid te ergo aliud sollicitat? id. Eun. 1, 2, 82; so id. Heaut. 2, 3, 10: aut quid sit id quod sollicitere ad hunc modum?id. Hec. 4, 4, 54: me autem jam et mare istuc et terra sollicitat,Cic. Q. Fr. 3, 3, 1: an dubitas quin ea me cura (pro genero et filio) vehementissime sollicitet?id. Fam. 2, 16, 5: multa sunt quae me sollicitant anguntque,id. Att. 1, 18, 1: ne cujus metu sollicitaret animos sociorum,Liv. 45, 28 med.: cum Scipionem exspectatio successoris sollicitaret,id. 30, 36 fin.: desiderantem quod satis est neque Tumultuosum sollicitat mare, Nec, etc.,Hor. C. 3, 1, 26; cf. Mart. 7, 54, 2.—With de: de posteris nostris et de illā immortalitate rei publicae sollicitor, quae, etc.,Cic. Rep. 3, 29, 41.— Hence, like verbs of fearing, with ne, that (lest): et Quibus nunc sollicitor rebus! ne aut ille alserit, Aut uspiam ceciderit, etc.,Ter. Ad. 1, 1, 11: sollicitari se simulans, ne in ejus perniciem conspirarent,Amm. 14, 7, 9.—Also with quod, like verbs of emotion: me illa cura sollicitat angitque vehementer, quod ... nihil a te, nihil ex istis locis ... affluxit,Cic. Q. Fr. 3, 3, 1.
* More rarely, to grieve, afflict, make wretched: istuc facinus quod tuom sollicitat animum, id ego feci,Plaut. Aul. 4, 10, 8: sed erile scelus me sollicitat,id. Rud. 1, 3, 19: cur meam senectutem hujus sollicito amentiā? why do I make my old age miserable by, etc., Ter. And. 5, 3, 16: haec cura (ob miserum statum rei publicae) sollicitat et hunc meum socium,Cic. Brut. 97, 331.—With subject-clause: nihil me magis sollicitat quam ... non me ridere tecum,Cic. Fam. 2, 12, 1.
* To disturb the rest or repose of a person or community, to trouble, harass, = perturbare: quid me quaeris? quid laboras? quid hunc sollicitas?Plaut. Ep. 5, 2, 15; so, quae roget, ne se sollicitare velis,Ov. A. A. 1, 484: temeritas et libido et ignavia semper animum excruciant, et semper sollicitant,Cic. Fin. 1, 16, 50: anxitudo, prona ad luctum et maerens, semperque ipsa se sollicitans,id. Rep. Fragm. 2, 41, 68: quoniam rebellando saepius nos sollicitant,Liv. 8, 13, 13: finitimi populi, qui castra, non urbem positam in medio ad sollicitandam omnium pacem crediderant,to disturb the peace,id. 1, 21, 2: unde neque ille sollicitare quietae civitatis statum possit,id. 21, 10, 12; so, pacem,id. 34, 16 fin.: ira Jovis sollicitati prava religione,id. 1, 31, 8: ea cura quietos (deos) sollicitat,Verg. A. 4, 380: alium ambitio numquam quieta sollicitat,Sen. Cons. Polyb. 4 (23), 2: eum non metus sollicitabit,id. ib. 9 (28), 4: (voluptas) licet alia ex aliis admoveat, quibus totos partesque nostri sollicitet, id. Vit. Beat. 5, 4: et magnum bello sollicitare Jovem,Ov. F. 5, 40: sollicitatque feros non aequis viribus hostes,Luc. 4, 665: ut me nutricibus, me aviae educanti, me omnibus qui sollicitare illas aetates solent, praeferret,Quint. 6 prooem. § 6: sollicitare manes, to disturb the dead by mentioning their names: parce, precor, manes sollicitare meos,Ov. Tr. 3, 11, 32; cf.: cur ad mentionem defunctorum testamur, memoriam eorum a nobis non sollicitari?Plin. 28, 2, 5, § 23.—Hence, pregn.: sollicito manes,I disturb the dead,Ov. M. 6, 699: sollicitare umbras = ciere, citare, in necromancy,Manil. 1, 93.
* To stir, rouse, excite, incite (poet. and in post-Aug. prose): unicus est de quo sollicitamur honor,Ov. F. 6, 10, 76: sollicitatque deas,id. M. 4, 473: vanis maritum sollicitat precibus,id. ib. 9, 683: quoque Musarum studium a nocte silenti Sollicitare solet, Claud. VI. Cons. Hon. praef. 12: cupidinem lentum sollicitas,Hor. C. 4, 13, 6: labris quae poterant ipsum sollicitare Jovem,Mart. 66, 16: me nova sollicitat, me tangit serior aetas,Ov. Am. 2, 4, 45: deinde (luxuria) frugalitatem professos sollicitat,Sen. Ep. 56, 10.—Hence
* To attract, to tempt, to invite (poet. and in post-Aug. prose): si quis dotatam uxorem habet, eum hominem sollicitat sopor,Plaut. Most. 3, 2, 15 Lorenz: nullum sollicitant haec, Flacce, toreumata canem,Mart. 12, 74, 5: cum, mira specie, feminarum sollicitaret oculos,Val. Max. 4, 5, 1 ext.: non deest forma quae sollicitet oculos,Sen. Ep. 88, 7: in his (praediis venalibus) me multa sollicitant,Plin. Ep. 3, 19, 1: quibuscum delinimentis potest animos omnium sollicitat,Just. 21, 1, 5: omni studio sollicitatum spe regni,id. 8, 3, 8: in Graeciam Philippus cum venisset, sollicitatus paucarum civitatum direptione (i. e. spe diripiendi),id. 9, 1: sollicitati praeda,id. 23, 1, 10; 2, 13 fin.: te plaga lucida caeli ... sollicitet,Stat. Th. 1, 27: magno praemio sollicitatus,bribed,Front. Strat. 3, 6, 4.—So, to attract the attention, occupy the mind: ut vix umquam ita sollicitari partibus earum debeamus ut non et summae meminerimus,Quint. 11, 3, 151.
* To urge to wrong-doing, to inveigle, seduce, incite, stimulate, provoke, tempt, abet (class.).
* Absol.: servum sollicitare verbis, spe promissisque corrumpere, contra dominum armare,Cic. Deiot. 11, 30: non sollicitabit rursus agrarios?id. Phil. 7, 6, 18: sollicitant homines imperitos Saxo et Cafo,id. ib. 10, 10, 22: necare eandem voluit: quaesivit venenum; sollicitavit quos potuit,id. Cael. 13, 31: Milo ... quos ex aere alieno laborare arbitrabatur, sollicitabat,Caes. B. C. 3, 22: quos ingenti pecuniae spe sollicitaverant vestri (sc. to murder Philip), Curt. 4, 1, 12: ipsam ingentibus sollicitare datis,Ov. M. 6, 463: pretio sperare sollicitari animos egentium,Cic. Cat. 4, 8, 17; Liv. 2, 42, 6; Nep. Paus. 3, 6.—So esp. milit. t. t.,= temptare (freq. in the historians), to strive to win over, tempt, instigate, incite to defection, attack, etc.: ad sollicitandas civitates,Caes. B. G. 7, 63: Germanos Transrhenanos sollicitare dicebantur,id. ib. 5, 2; so id. B. C. 3, 21; id. B. G. 5, 55; 6, 2; 7, 53; 7, 54: servitia urbana sollicitare,Sall. C. 24 fin.: nobilissimos Hispanos in Italiam ad sollicitandos populares ... miserunt,Liv. 24, 49, 8: vicinos populos haud ambigue sollicitari,id. 8, 23, 2: ad continendas urbes, quas illinc Eumenes, hinc Romani sollicitabant,id. 37, 8, 5: num sollicitati animi sociorum ab rege Perseo essent,id. 42, 19 fin.: omnes sollicitatos legationibus Persei, sed egregie in fide permanere,id. 42, 26 fin.; so, diu,id. 31, 5, 8; 40, 57, 2; 41, 23, 7; 45, 35, 8: interim qui Persas sollicitarent mittuntur,Curt. 5, 10, 9; Suet. Oth. 5; id. Ner. 13; id. Tit. 9; Nep. Paus. 3, 6.
* In gen., without implying an evil purpose, to induce, incite, stimulate, solicit, urge, invite, exhort, move (poet. and in postAug. prose): antequam est ad hoc opus (historiam scribendi) sollicitatus,induced to undertake this work,Quint. 10, 1, 74: quae Hecubae maritum posset ad Hectoreos sollicitare rogos,Mart. 6, 7, 4: cum, sollicitatus ex urbe Roma (a Mithridate), praecepta pro se mitteret,Plin. 25, 2, 3, § 6: sollicitandi (parentes) ad hunc laborem erant,it was necessary to give inducements to the parents to undertake this labor,Sen. Ben. 3, 11, 1: cum juventutem ad imitationem sui sollicitaret,id. Cons. Helv. 10, 10: alios Orientis regis ut idem postularent sollicitare temptavit,Suet. Dom. 2: juvenum ... corpora nunc pretio, nunc ille hortantibus ardens sollicitat dictis,Stat. Th. 2, 485: sollicitat tunc ampla viros ad praemia cursu celeres,id. ib. 6, 550: ut per praecones susceptores sollicitarent,Just. 8, 3, 8: Alexander in Italiam a Tarentinis sollicitatus,id. 12, 2, 1: avaritia sollicitatus (= permotus),id. 32, 2, 1: sollicitatoque juvene ad colloquium,allured him to the conference,id. 38, 1, 9: hoc maxime sollicitatus ad amicitiam,Plin. 6, 22, 24, § 85: serpentes sollicitant ad se avis,id. 8, 23, 35, § 85: hyaena ad sollicitandos canes,id. 8, 30, 44, § 106: velut vacua possessione sollicitatus,Just. 31, 3, 2: remansit in caelibatu, neque sollicitari ulla condicione amplius potuit (i. e. ad uxorem ducendam),Suet. Galb. 5: quod me, tamquam tirunculum, sollicitavit ad emendum (signum),Plin. Ep. 3, 6, 4: ut ex copia studiosorum circumspicias praeceptores quos sollicitare possimus (sc. ut huc veniant),id. 4, 13, 11.—With inf. (poet.): finemque expromere rerum sollicitat superos,urgently implores to disclose the issue,Luc. 5, 69: cum rapiant mala facta bonos ... sollicitor nullos esse putare deos,Ov. Am. 3, 8, 36; cf.: sollicitat spatium decurrere amoris,Lucr. 4, 1196.—With ne: maritum sollicitat precibus, ne spem sibi ponat in arte,Ov. M. 9, 683.
* With ut: civitates sollicitant ut in libertate permanere vellent, Caes. B. G. 3, 8: se sollicitatum esse ut regnare vellet,Cic. Fam. 15, 2, 6: missis ad accolas Histri, ut in Italiam irrumperent sollicitandos, Liv 39, 35: Darei litterae quibus Graeci milites sollicitabantur ut regem interficerent,Curt. 4, 10, 16.
* With gen., gerund., and causa: comperi legatos Allobrogum tumultus Gallici excitandi causa a P. Lentulo esse sollicitatos,Cic. Cat. 3, 2, 4.
* With in and acc. (post-class.; the prevailing constr. in Just.): amicum in adulterium uxoris sollicitatum,Just. 1, 7, 18: Alexander in Italiam sollicitatus,urgently invited,id. 12, 2, 1: Iones sollicitare in partes suas statuit,id. 2, 12, 1: qui Peloponnenses in societatem armorum sollicitaret,id. 13, 5; so id. 13, 5, 10; 32, 4, 1; 29, 4, 5.
* With acc. of abstract objects (poet.): nuptae sollicitare fidem (= nuptam sollicitare ad fidem violandam),to make attempts against,Ov. H. 16 (17), 4; cf. id. Am. 3, 1, 50; id. M. 6, 463; 7, 721; id. P. 3, 3, 50.