Lewis Short
(v. a.P. a.) : sēdo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. sedeo.
* Act. (orig. to cause to sit, to seat; hence, of inanimate or abstract objects), to allay, settle, still, calm, assuage, appease, quiet, check, end, stop, stay, etc. (syn.: mitigo, mulceo, lenio): cave putes, aut mare ullum aut flammam esse tantam, quam non facilius sit sedare quam effrenatam insolentiā multitudinem,Cic. Rep. 1, 42, 65: pulverem,Phaedr. 2, 5, 18: curriculum,Cic. Arat. 125; cf. vela,i. e. to furl,Prop. 3 (4) 21, 20: flammam,id. 3 (4), 18, 5: incendia,Ov. R. Am. 117.—Mid.: sedatis fluctibus,having subsided, abated, lulled,Cic. Inv. 2, 51, 154: sedatis ventis,Ov. M. 15, 349; cf.: tempestas sedatur,Cic. Verr. 2, 1, 18, § 46.—Of hunger, thirst, etc.: sitim,to slake, quench,Lucr. 2, 663; 4, 850; Ov. M. 3, 415; Phaedr. 4, 4, 1; Suet. Oth. 11 al.: famem ac sitim,Plin. 11, 54, 119, § 284; cf.: carne jejunia,Ov. M. 15, 83: lassitudinem,Plaut. Bacch. 1, 1, 75; Nep. Eum. 9, 6: pestilentiam,Liv. 7, 3; Just. 20, 2, 8: dolores aurium,Plin. 29, 6, 39, § 133: tumorem vulnerum,id. 30, 13, 39, § 114; 20, 20, 81, § 211: scabiem, pruritum,id. 30, 13, 41, § 121 et saep.: (populi impetus) aliquando incenditur, et saepe sedatur,Cic. Leg. 3, 10, 24: bellum intestinum ac domesticum,id. Cat. 2, 13, 28; so, bellum,Nep. Dat. 8, 6: pugnam,id. Cat. 3, 3, 6: proelium,Liv. 34, 5: seditionem,Cic. Rep. 1, 38, 60; id. Att. 5, 14, 1: tumultum,Caes. B. C. 3, 18; 3, 106 fin.; Liv. 3, 15 al.: discordias,Cic. Phil. 1, 1, 1: controversiam,id. Leg. 1, 21, 54: contentionem,Liv. 39, 39: invidiam et infamiam,Cic. Verr. 1, 1, 1; cf.: sermunculum omnem aut restinxerit aut sedarit,id. Att. 13, 10, 2: miserias,Plaut. Poen. 5, 4, 107: calamitatem, Ter. Hec. prol. alt. 24: mala,Cic. Phil. 2, 18, 46.—Of feelings, passions, appetites, etc.: in animis hominum motum dicendo vel excitare vel sedare,Cic. de Or. 1, 46, 202: mentes (opp. excitare),id. ib. 1, 5, 17; cf.: appetitus omnes,id. Off. 1, 29, 103: illā tertiā parte animi, in quā irarum exsistit ardor, sedatā atque restinctā,id. Div. 1, 29, 61: animos militum,Liv. 26, 21: iram,Plaut. Merc. 5, 4, 1: cupidinem,id. Am. 2, 2, 210: rabiem,Hor. Epod. 12, 9: pavorem,Liv. 1, 16: lamentationem,id. 25, 37: fletus,Prop. 2, 16 (3, 8), 31: curas,Stat. Th. 12, 514: vulnera mentis,Ov. P. 4, 11, 19 et saep.—Rarely with personal objects: affert potionem et te sedatum it,Plaut. Curc. 1, 2, 22: ut vix a magistratibus juventus sedaretur,was quieted, brought to order,Liv. 21, 20: tumultuantes deinde milites ipse sedavit,Just. 12, 15, 2.—*
* Neutr., to become quiet, to lull, subside: postquam tempestas sedavit, Auct. ap. Gell. 18, 12, 6 (cf. the mid.: sedatur tempestas, supra).—Hence, sēdātus, a, um, P. a., composed, moderate, calm, quiet, tranquil, sedate (class.): alter (Herodotus) sine ullis salebris quasi sedatus amnis fluit, alter (Thucydides) incitatior fertur,Cic. Or. 12, 39: in ipsis numeris sedatior,id. ib. 52, 176: sedatissimā et depressissimā voce uti,Auct. Her. 3, 14, 24; cf.: Terenti, Latinā voce Menandrum sedatis vocibus effers, in gentle tones, Cic. poët. ap. Suet. Vit. Ter. 5: oderunt Sedatum celeres, agilem gnavumque remissi,Hor. Ep. 1, 18, 90: scribere sedatiore animo,Cic. Att. 8, 3, 7; cf.: olli sedato respondit corde Latinus. Verg. A. 12, 18: amnes,id. ib. 9, 30: sedato gradu in castra abeunt,Liv. 25, 37: sedatius tempus,Cic. Clu. 37, 103.—Adv.: sēdātē, calmly, tranquilly, sedately, Plaut. Men. 5, 6, 17; Cic. Tusc. 2, 20, 46; 2, 24, 58; id. Or. 27, 92. —Comp., Amm. 25, 1, 5.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary