Lewis Short
(verb) : sĕdeo, sēdi, sessum, 2, Sanscr. root sad-; Gr. ἙΔ, to sit; cf. ε̈δος, ε̈ζομαι; Lat. sedes, insidiae, sedare, sella, etc.; Engl. sit, seat
* To sit.
* Lit. (very freq. in prose and poetry); constr. absol., with in, the simple abl., or with other prepp. and advv. of place.
* In gen.
* Trop. (in prose not freq. till after the Aug. per.; not in Cic.).
* In partic.
* Late Lat., pass., of animals, to be ridden (cf. Engl. to sit a horse): sederi equos in civitatibus non sivit,Spart. Hadr. 22; Cod. Th. 9, 30, 3: cum (Bucephalus) ab equario suo mollius sederetur,Sol. 45: animalia sedentur,Veg. 2, 28, 12.
* With other prepp. and advv. of place: inter ancillas,Plaut. Men. 5, 2, 46: ante fores,Ov. M. 4, 452; Tib. 1, 3, 30: ad tumulum supplex,id. 2, 6, 33: sub arbore,Ov. M. 4, 95: sub Jove,id. ib. 4, 261: ducis sub pede,id. Tr. 4, 2, 44: post me gradu uno,Hor. S. 1, 6, 40: apud quem,Cic. Rep. 3, 28, 32 (ap. Non. 522, 30) et saep.: non sedeo istic, vos sedete,Plaut. Stich. 1, 2, 36: illic,Ter. Hec. 5, 3, 4; id. Phorm. 1, 2, 41.
* Of magistrates, esp. of judges, to sit in council, in court, or on the bench: (Scaevolā tribuno) in Rostris sedente suasit Serviliam legem Crassus,Cic. Brut. 43, 161: ejus igitur mortis sedetis ultores, etc.,id. Mil. 29, 79; id. Clu. 37, 103 sq.: si idcirco sedetis, ut, etc.,id. Rosc. Am. 53, 153; so, judex,Liv. 40, 8: Appius, ne ejus rei causā sedisse videretur,id. 3, 46, 9; Phaedr. 1, 10, 6: sedissem forsitan unus De centum judex in tua verba viris,Ov. P. 3, 5, 23; Plin. Ep. 6, 33, 3: Minos arbiter,Prop. 3, 19 (4, 18), 27; cf.: sedeo pro tribunali,id. ib. 1, 10, 9: a quibus si qui quaereret, sedissentne judices in Q. Fabricium, sedisse se dicerent, Cic Clu. 38, 105; cf. id. Rab. Post. 5, 10.—Also of the assistants of the judges: nobis in tribunali Q. Pompeii praetoris urbani sedentibus,Cic. de Or. 1, 37, 168; id. Rosc. Com. 4, 12.—In Quint., also of the advocate, Quint. 11, 3, 132.—Of witnesses: dicendo contra reum, cum quo sederit,Quint. 5, 7, 32.—Of a presiding officer: sedente Claudio,Tac. A. 11, 11.—Of augurs sitting to wait for an augurium: sed secundum augures sedere est augurium captare,Serv. ad Verg. A. 9, 4; cf. id. ib. 1, 56; Interp. Mai ad Verg. A. 10, 241; Fest. s. v. silentio, p. 248, a Müll.; cf. Becker, Antiq. 2, 3, p. 76.
* To continue sitting, to sit still; to continue, remain, tarry, wait, abide in a place; and with an implication of inactivity, to sit idly, be inactive; to linger, loiter, etc.: isdem consulibus sedentibus atque inspectantibus lata lex est, etc.,Cic. Sest. 15, 33 (cf. id. Pis. 9): majores nostri, qui in oppido sederent, quam qui rura colerent, desidiosiores putabant,Varr. R. R. 2, prooem. § 1: quasi claudus sutor domi sedet totos dies,Plaut. Aul. 1, 1, 34; cf.: an sedere oportuit Domi,Ter. Ad. 4, 5, 38: iis ventis istinc navigatur, qui si essent, nos Corcyrae non sederemus,Cic. Fam. 16, 7: quor sedebas in foro, si eras coquos Tu solus?Plaut. Ps. 3, 2, 11: in villā totos dies,Cic. Att. 12, 44, 2: circum argentarias cottidie,Plaut. Truc. 1, 1, 48: sedemus desides domi,Liv. 3, 68: statuit congredi quam cum tantis copiis refugere aut tam diu uno loco sedere,Nep. Dat. 8, 1: non cuivis contingit adire Corinthum. Sedit qui timuit, ne non succederet,sat still, stayed at home,Hor. Ep. 1, 17, 37.—Esp. of waiting on an oracle or a god for an answer or for aid (= Gr. ϊζειν): ante sacras fores,Tib. 1, 3, 30: illius ad tumulum fugiam supplexque sedebo,id. 2, 6, 33: custos ad mea busta sedens,Prop. 3, 16 (4, 15), 24: meliora deos sedet omina poscens,Verg. G. 3, 456; so of a lover at the door of his mistress: me retinent victum formosae vincla puellae, Et sedeo janitor, Tib. 1, 1, 56: et frustra credula turba sedet,id. 4, 4, 18.
* Of long, esp. of inactive encamping in war, to sit, i. e. to remain encamped, to keep the field, before an enemy's fortress or army: hostium copiae magnae contra me sedebant, Cato ap. Charis, p. 197 P.: septimum decimum annum Ilico sedent,Naev. 6, 2: dum apud hostes sedimus,Plaut. Am. 2, 1, 52: sedendo expugnare urbem,Liv. 2, 12: sedendo et cunctando bellum gerere,id. 22, 24: quieto sedente rege ad Enipeum,id. 44, 27: ad Suessulam,id. 7, 37; 9, 3; 9, 44; 10, 25; 22, 39; 23, 19; 44, 27; Verg. A. 5, 440: apud moenia Contrebiae,Val. Max. 7, 4, 5.—Hence, prov.: compressis, quod aiunt, manibus sedere,Liv. 7, 13, 7; and: vetus proverbium est, Romanus sedendo vincit (prob. originating with Q. Fabius Cunctator),Varr. R. R. 1, 2, 2.
* For desideo (2.), to sit at stool, Marc. Emp. 29; so, sordido in loco sedere,Val. Max. 9, 13, 2.
* In gen., to sink or settle down, to subside: cum pondere libra Prona nec hac plus parte sedet nec surgit ab illā,Tib. 4, 1, 42: quod neque tam fuerunt gravia, ut depressa sederent, Nec levia, ut possent per summas labier oras,Lucr. 5, 474; cf.: flamma petit altum; propior locus aëra cepit; Sederunt medio terra fretumque solo,Ov. F. 1,110: sedet nebula densior campo quam montibus,Liv. 22, 4: sedet vox auribus,sinks into, penetrates,Quint. 11, 3, 40: rupti aliqui montes tumulique sedere, Sall. Fragm. ap. Isid. Orig. 14, 1, 2 (H. 2, 43 Dietsch); cf.: sedisse immensos montes,Tac. A. 2, 47: memor illius escae, Quae simplex olim sibi sederit, sat well upon your stomach, i. e. agreed well with you, Hor. S. 2, 2, 73; Quint. 9, 4, 94.
* Of feelings, passions, etc.: his dictis sedere minae, subsided, i. e. were quieted, = sedatae sunt, Sil. 10, 624; cf.: nusquam irae: sedit rabies feritasque famesque,Stat. Th. 10, 823.
* In partic., to sit, sit close or tight, to hold or hang fast, to be fast, firm, fixed, immovable; be settled, established, etc.: tempus fuit, quo navit in undis, Nunc sedet Ortygie,Ov. M. 15, 337: in liquido sederunt ossa cerebro,stuck fast,id. ib. 12, 289; so of weapons, etc., that sink deep: clava (Herculis), adversi sedit in ore viri,id. F. 1, 576: cujus (Scaevae) in scuto centum atque viginti tela sedere,Flor. 4, 2, 40: librata cum sederit (glans),Liv. 38, 29; hence, poet. also, of deep-seated wounds: plagam sedere Cedendo arcebat, from sinking or penetrating deeply, Ov. M. 3, 88: alta sedent vulnera,Luc. 1, 32.—Of clothes, to fit (opp. dissidere, v. Hor. Ep. 1, 1, 96): ita et sedet melius et continetur (pars togae),sits better,Quint. 11, 3, 140 sq.; so, toga umero,id. 11, 3, 161; cf.: quam bene umeris tuis sederet imperium,Plin. Pan. 10, 6.—Of vessels: sicco jam litore sedit,Luc. 8, 726: naves super aggerationem, quae fuerat sub aquā, sederent,stuck fast, grounded,Vitr. 10, 22 med. et saep.: cujus laetissima facies et amabilis vultus in omnium civium ore, oculis, animo sedet,Plin. Pan. 55, 10: aliquid fideliter in animo,Sen. Ep. 2, 2: unum Polynicis amati Nomen in ore sedet,Stat. Th. 12, 114; so, Cressa relicta in ingenio tuo,Ov. H. 2, 76: sedere coepit sententia haec,to be established,Plin. 2, 7, 5, § 23; cf.: nunc parum mihi sedet judicium,Sen. Ep. 46, 3; Amm. 14, 1, 5; 15, 2, 5. —Hence, also of any thing fixed, resolved, or determined upon: si mihi non animo fixum immotumque sederet, Ne cui, etc.,Verg. A. 4, 15; cf.: idque pio sedet Aeneae,id. ib. 5, 418: bellum,Flor. 2, 15, 4: consilium fugae,id. 2, 18, 14: haec,Sil. 15, 352. —With a subject-clause: tunc sedet Ferre iter impavidum,Stat. Th. 1, 324: vacuo petere omina caelo,id. ib. 3, 459: Aegaei scopulos habitare profundi,Val. Fl. 2, 383.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary