Lewis Short
(v. a.P. a.adj.adv.adv.) : sē-cerno, crēvi, crētum, 3 (old
* Inf. secernier, Lucr. 3, 263), v. a.
* Lit., to put apart, to sunder, sever, separate (freq. and class.; not in Caes.; cf.: sepono, sejungo, secludo); constr. with simple acc., or with ab aliquā re; less freq. ex aliquā re; poet. with abl.
* With simple acc.: quae non animalia solum Corpora sejungunt, sed terras ac mare totum Secernunt,Lucr. 2, 729: seorsum partem utramque,id. 3, 637: arietes, quibus sis usurus ad feturam, bimestri tempore ante secernendum,Varr. R. R. 2, 2, 13 (cf. infra, β): stamen secernit harundo,Ov. M. 6, 55: sparsos sine ordine flores Secernunt calathis,separate in baskets,id. ib. 14, 267: nihil (praedae) in publicum secernendo augenti rem privatam militi favit,setting apart for the public treasury,Liv. 7, 16; cf.: Juppiter illa piae secrevit litora genti,hath set apart for the pious race,Hor. Epod. 16, 63: inde pares centum denos secrevit in orbes Romulus,separated, divided,Ov. F. 3, 127.
* Trop., to separate, disjoin, part, dissociate (syn.: internosco, distinguo).
* With simple acc.: hosce ego homines excipio et secerno libenter,set apart,Cic. Cat. 4, 7, 15.
* With ab, or poet. with abl.: ut venustas et pulchritudo corporis secerni non potest a valetudine; sic, etc.,Cic. Off. 1, 27, 95: animum a corpore,id. Tusc. 1, 31, 75: tertium genus (laudationum) a praeceptis nostris,id. de Or. 2, 84, 341; cf.: ipsam pronuntiationem ab oratore,Quint. 1, 11, 17: dicendi facultatem a majore vitae laude, id. 2, 15, 2: sua a publicis consiliis,Liv. 4, 57: haec a probris ac sceleribus ejus,Suet. Ner. 19 et saep.: cur me a ceteris clarissimis viris in hoc officio secernas,Cic. Sull. 1, 3: publica privatis, sacra profanis,Hor. A. P. 397.
* To distinguish, discern: blandum amicum a vero,Cic. Lael. 25, 95: non satis acute, quae sunt secernenda, distinguit,id. Top. 7, 31: nec natura potest justo secernere iniquum, Dividit ut bona diversis, fugienda petendis,Hor. S. 1, 3, 113: turpi honestum,id. ib. 1, 6, 63.
* To set aside, reject: cum reus frugalissimum quemque secerneret,Cic. Att. 1, 16, 3: minus idoneos senatores,Suet. Vit. 2.—Hence, sēcrē-tus, a, um, P. a., severed, separated; hence, separate, apart (as an adj. not freq. till after the Aug. period; not in Cic.; syn.: sejunctus, seclusus).
* In gen.: ne ducem suum, neve secretum imperium propriave signa haberent, miscuit manipulos, etc.,Liv. 1, 52: electa (uva defertur) in secretam corbulam,Varr. R. R. 1, 54, 2: arva,Verg. A. 6, 478; Varr. L. L. 9, § 57 Müll.
* In partic.
* Of places or things pertaining to them, out of the way, retired, remote, lonely, solitary, secret (syn.: solus, remotus, arcanus): secreta petit loca, balnea vitat,Hor. A. P. 298: locus (opp. celeber),Quint. 11, 1, 47: montes,Ov. M. 11, 765: silva,id. ib. 7, 75: litora,id. ib. 12, 196: pars domus (the gynaeceum),id. ib. 2, 737; cf. in sup.: secretissimus locus (navis),Petr. 100, 6: vastum ubique silentium, secreti colles, solitary, i. e. abandoned, deserted by the enemy, = deserti, Tac. Agr. 38: iter (with semita),solitary,Hor. Ep. 1, 18, 103; cf. quies,Mart. 7, 32, 4.—Of persons and transactions, private, secret: invadit secretissimos tumultus,Sen. Ep. 91, 5: vacuis porticibus secretus agitat,Tac. A. 11, 21: est aliquis ex secretis studiis fructus,private studies,Quint. 2, 18, 4; so, studia (opp. forum),id. 12, 6, 4: disputationes,id. 12, 2, 7: contentio,Plin. Ep. 7, 9, 4 et saep. —Hence
* Subst.: sēcrētum, i, n., retirement, solitude, secrecy; a solitude, solitary place, retreat (syn.: solitudo, secessus); sing.: cum stilus secreto gaudeat atque omnes arbitros reformidet,Quint. 10, 7, 16: secreti longi causā,Ov. H. 21, 21: altum abditumque secretum, Phn. Ep. 2, 17, 22: dulce,id. ib. 3, 1, 6; Quint. 10, 3, 30; 12, 5, 2; Tac. A. 4, 57; 14, 53; id. Agr. 39 fin.; Phaedr. 3, 10, 11; 4, 23, 6; Luc. 3, 314.— Plur.: se a vulgo et scaenā in secreta removere,Hor. S. 2, 1, 71: horrendaeque procul secreta Sibyllae,Verg. A. 6, 10; Ov. M. 1, 594; Tac. H. 3, 63; Quint. 1, 2, 18: dulcis secretorum comes (eloquentia),id. 1, 4, 5: cameli solitudines aut secreta certe petunt,Plin. 10, 63, 83, § 173.—Comp.: haec pars Suevorum in secretiora Germaniae porrigitur,into the more remote parts,Tac. G. 41.
* That is removed from acquaintance (cf. abditus), hidden, concealed, secret: secreta ducis pectora,Mart. 5, 5, 4: secretas advocat artes,Ov. M. 7, 138: ars,Petr. 3: litterae (with familiares),Quint. 1, 1, 29: carmina (the Sibylline odes),Luc. 1, 599: libidines,Tac. A. 1, 4 fin.: quaedam imperii pignora,Flor. 1, 2, 3.—With ab: nec quicquam secretum alter ab altero haberent,Liv. 39, 10, 1.—Comp.: libertus ex secretioribus ministeriis,Tac. Agr. 40: praemia (opp. publica largitio),id. H. 1, 24: aliud (nomen),Quint. 1, 4, 25: vitium stomachi,Mart. 3, 77, 9.—Poet. for the adv. secreto: tu (Anna) secreta pyram tecto interiore Erige,in secret, secretly,Verg. A. 4, 494; cf.: stridere secreta divisos aure susurros,secretly in each one's ear,Hor. S. 2, 8, 78.—Hence
* Subst.: sēcrētum, i, n., something secret, secret conversation; a mystery, secret: secretum petenti non nisi adhibito filio dedit,Suet. Tib. 25 fin.; id. Calig. 23: illuc me persecutus secretum petit,a secret interview,Plin. Ep. 1, 5, 11: petito secreto futura aperit,Tac. H. 2, 4.— Piur.: crebra cum amicis secreta habere,Tac. A. 13, 18: animi secreta proferuntur,Plin. 14, 22, 28, § 141: nulla lex jubet amicorum secreta non eloqui,Sen. Ben. 5, 21, 1: omnium secreta rimari,Tac. A. 6, 3: horribile secretum,Petr. 21, 3; Tac. H. 1, 17 fin.; id. Agr. 25; Suet. Aug. 66: uxor omnis secreti capacissima,Plin. Ep. 1, 12, 7; Quint. 12, 9, 5 al.—Concr.: lucos ac nemora consecrant deorumque nominibus appellant secretum illud, quod solā reverentiā vident,that mysterious being,Tac. G. 9 fin.—Plur.: introitus, aperta, secreta velut in annales referebat,Tac. A. 4, 67; cf.: gens non astuta aperit adhuc secreta pectoris licentia joci,id. G. 22: oratio animi secreta detegit,Quint. 11, 1, 30; Tac. A. 1, 6; 4, 7 fin.; 6, 3; id. G. 19; Plin. Pan. 68, 6; Suet. Tib. 52; id. Oth. 3 et saep.—Concr.: (Minerva) hanc legem dederat, sua ne secreta viderent,i. e. the mysteries,Ov. M. 2, 556; 2, 749; cf.: secretiora quaedam,magic arts,Amm. 14, 6, 14: in secretis ejus reperti sunt duo libelli,among his private papers,Suet. Calig. 49.
* Pregn., separate from what is common, i. e. uncommon, rare, recondite (perh. only in the two foll. passages of Quint.): (figurae) secretae et extra vulgarem usum positae, etc.,Quint. 9, 3, 5: interpretatio linguae secretioris, quas Graeci γλώσσας vocant, i. e. of the more uncommon words, id. 1, 1, 35 (for which: glossemata id est voces minus usitatas,id. 1, 8, 15).
* In Lucr., of any thing separated from what belongs to it, i. e. wanting, deprived of, without something; with abl. or gen.: nec porro secreta cibo natura animantum Propagare genus possit (corresp. to sine imbribus),Lucr. 1, 194: (corpora) secreta teporis Sunt ac frigoris omnino calidique vaporis (corresp. to spoliata colore),id. 2, 843. —Hence, adv., in three forms: secreto (class.), secrete (post-class.), and secretim (late Lat. and very rare). *
* (Acc. to A.) Apart, by itself, separately: de quibus (hortis) suo loco dicam secretius,Col. 11, 2, 25.
* (Acc. to B. 2.) In secret, secretly; without witnesses; in private.
* Sēcrē-tō: mirum, quid solus secum secreto ille agat,Plaut. Am. 3, 2, 73: secreto illum adjutabo,id. Truc. 2, 7, 7: secreto hoc audi,Cic. Fam. 7, 25, 2: nescio quid secreto velle loqui te Aiebas mecum,Hor. S. 1, 9, 67: secreto te huc seduxi,Plaut. Aul. 2, 1, 14: facere,id. Bacch. 5, 2, 30; 5, 2, 35; Cic. Verr. 2, 4, 45, § 100; id. Att. 7, 8, 4; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4: secreto ab aliis,Liv. 3, 36: secreto agere cum aliquo,Caes. B. G. 1, 31, 1; Quint. 5, 13, 16; 9, 2, 79; Plin. Ep. 3, 20, 8; Curt. 7, 2, 13.
* Sēcrētē, Tert. Or. 1 med.; id. Pall. 4 fin.
* Comp.: secretius emittitur inflatio,Sen. Q. N. 5, 4, 1.
* Sēcrētim, Amm. 29, 1, 6.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary