Lewis Short
scriptor (noun M) : scribo
* One who writes.
* In gen. (acc. to scribo, I.), a writer, scribe, secretary (syn. librarius; very rare): addebat etiam, scriptores illos male multatos exisse cum Galbā,Cic. Brut. 22, 88; cf.: scriptor librarius,Hor. A. P. 354: ex ejus (Crassi) scriptore et lectore Diphilo suspicari liceret,Cic. de Or. 1, 30, 136: (Seneca) advocatis scriptoribus pleraque tradidit, quae, etc.,Tac. A. 15, 63 fin.; Vulg. Ezech. 9, 2.
* In partic. (acc. to scribo, II.).
* One that composes in writing; a writer, composer, author, reporter, narrator, etc. (the ruling signif. of the word; syn. auctor).
* With gen.: omnium bonarum artium scriptores atque doctores et legendi et pervolutandi,Cic. de Or. 1, 34, 158: artis,id. ib. 1, 20, 91; id. Inv. 2, 2, 6; Quint. 9, 4, 96: artium,id. 7, 7, 1; 7, 7, 8, prooem. § 3: quam multos scriptores rerum suarum magnus ille Alexander secum habuisse dicitur,Cic. Arch. 10, 24; so, rerum scriptor,an historian,Liv. 21, 1; for which: historiarum,Juv. 7, 99; Plin. 36, 5, 4, § 36: temporum, Treb. Poll. Trig. Tyr. 18: carminum,Quint. 1, 5, 11: tragoediarum,id. 1, 5, 21; 10, 1, 97: veteris comoediae,id. 10, 1, 9: iamborum,id. 10, 1, 9; 10, 1, 59: mimorum,id. 1, 10, 17: Satyrorum,Hor. A. P. 235: Trojani belli,id. Ep. 1, 2, 1 et saep.: tuarum rerum domesticos habes et scriptores et nuntios,reporters,Cic. Fam. 2, 4, 1.
* Publicists' and jurid. t. t. (acc. to scribo, II. B.), a drawer up, compiler, draughter of any thing.
* Legum (Numa), Cic. Rep. 5, 2, 3: legis,id. Inv. 2, 47, 139.
* Alieni testamenti, Suet. Ner. 17.—Absol., Quint. 7, 2, 53; 7, 6, 11.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary