Lewis Short
(verb) : scintillo, āvi, 1, scintilla
* To sparkle, glitter, glow, gleam, flash (poet. and in post-Aug. prose; cf. fulguro).
* Lit.: templa caeli,Lucr. 6, 644: fulgetra,Plin. 2, 43, 43, § 113: clipeus ardens,id. 2, 34, 34, § 100: testā ardente oleum,Verg. G. 1, 392: oculi,Plaut. Men. 5, 2, 77: carbunculi contra radios solis,Plin. 37, 7, 25, § 95: cristae,Sil. 7, 593.
* Trop.: scintillavit cruentis Ira genis,Sil. 9, 562: tunc Venus et calidi scintillat fervor amoris,Calp. 5, 22: cupiditatis ardor, qui scintillet in animis audientium,Ambros. Psa. 118, Serm. 18, 22.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary