Lewis Short
sătus (noun M) : 1. sero
* A sowing, planting (several times in Cic.; elsewhere rare).
* Lit.: satui semen dederit nemini,Cato, R. R. 5, 3: herbam asperam, credo (sc. exstitisse), avium congestu, non humano satu,Cic. Div. 2, 32, 68: quid ergo vitium ortus, satus, incrementa commemorem?id. Sen. 15, 52.
* Transf., a begetting, producing; origin, stock, race: a primo satu, quo a procreatoribus nati diliguntur,Cic. Fin. 5, 23, 65; cf.: genitalis,Lucr. 4, 1229: me ut credam ex tuo esse conceptum satu, Att. ap. Non. 174, 12; cf. id. ib. 174, 14: Herculi Jovis satu edito,Cic. Off. 1, 32, 118: ex hominum pecudumve conceptu et satu,id. Div. 1, 42, 93: Caeli satu Terraeque conceptu generati,id. Univ. 11.—*
* Trop., seed: philosophia praeparat animos ad satus accipiendos,Cic. Tusc. 2, 5, 13.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
Lewis Short
sătus, a, um, Part. of 1. sero.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary