LAT

Lewis Short

sătrăpes | sătraps, ae | sătră-pa, ae | satră-pĭa | satrăpēa (noun M.f) : and , (plur. satrapae), , = σατράπης [Persian; cf. Gesenius, under ]
* A governor of a province, a viceroy among the Persians, a satrap; nom. satrapes, Nep. Paus. 1, 2; id. Alcib. 10, 3; Curt. 8, 4, 21: satrapa,Ter. Heaut. 3, 1, 43; Curt. 3, 13, 1; Amm. 18, 6, 20: satraps,Sid. Carm. 2, 78; Alcim. 6, 392.—Gen. satrapis, Nep. Lys. 4, 1.—Acc. satrapen, Nep. Con. 2, 1: satrapam,Curt. 3, 13, 1.—Plur. nom. satrapae, Nep. Dat. 3, 1; id. Ages. 2, 2; Vulg. Dan. 6, 6: satrapes,App. Mund. 26.—Gen. satraparum, Plin. 6, 26, 30, § 119.—Acc. satrapas, Sid. Carm. 9, 50; Vulg. Esth. 3, 12.—Dat. satrapis, Vulg. 1 Reg. 29, 6.—Abl. satrapibus, Jul. Val. Rer. Gest. Alex. 2, 21.—Hence, gen., a ruler: satrapae Philistinorum,Vulg. Jud. 3, 3; id. 2 Par. 9, 14.—Hence, or , , , = σατραπεια, the office or province of a satrap, a satrapy, Plin. 6, 20, 23, § 78; Curt. 5, 1, 44; 6, 2, 5.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory