Lewis Short
(verb) : sălūto, āvi, ātum (
* Gen. plur. salutantum, Lucr. 1, 318; Verg. G. 2, 462; Ov. M. 5, 295), 1, salus. *
* (Acc. to salus, I. A.) To keep safe, to preserve: sequenti anno palmites salutentur pro viribus matris singuli aut gemini,Plin. 17, 22, 35, § 177.
* (Acc. to salus, I. B.) To greet, wish health to, pay one's respects to, salute any one (freq. in all periods and kinds of composition; cf.: salvere jubeo).
* In gen.: Charmidem Lysiteles salutat,greets, bids good-day,Plaut. Trin. 5, 2, 29: Ly. Di te ament, Agorastocles. Ag. Magis me benigne nunc salutas, quam antidhac, id. Poen. 3, 5, 7; cf. Cic. Phil. 13, 2, 4; id. Att. 5, 2, 2; Suet. Aug. 53: equidem te heri advenientem ilico et salutavi et, valuissesne usque, exquisivi simul,Plaut. Am. 2, 2, 83 sq.: cum ille eum salutasset, ut fit, dixissetque: Quid agis, Grani? respondit: Immo vero, tu Druse, quid agis?Cic. Planc. 14, 33: aliquem paulo liberius,id. Cael. 16, 38 fin.: salutabunt benigne, comiter appellabunt unum quemque nostrum,id. Phil. 13, 2, 4: eo me salutat blandius,Plaut. Aul. 2, 2, 8: quos postquam salutavi, Quid vos, inquam, Brute et Attice, nunc?Cic. Brut. 3, 10: quem quidem sui Caesarem salutabant,greeted as Coesar, saluted by the name of Coesar,id. Att. 14, 12, 2; cf. passively: Pompeius eo proelio Imperator est appellatus. Hoc nomen obtinuit, atque ita se postea salutari passuś est, * Caes. B. C. 3, 71; so, aliquem imperatorem,Tac. A. 2, 18; id. H. 2, 80: aliquem dominum regemque. Juv. 8, 161: Nero Britannicum nomine, illi Domitium salutavere,Tac. A. 12, 41; Liv. 1, 6; Suet. Aug. 58: bene vale Tironemque meum saluta nostris verbis, greet in my name, for me, Curius ap. Cic. Fam. 7, 29, 2: Dionysius te omnesque vos salutat,salutes, sends greeting to,Cic. Att. 4, 11, 2: esse salutatum vult te,Ov. P. 2, 7, 1.—Absol.: ut salutem,Ter. Ad. 3, 3, 92; id. Eun. 2, 2, 28.—Of paying reverence to a divinity: deos atque amicos iit salutatum ad forum,Plaut. Bacch. 2, 3, 113; Cato, R. R. 2, 1; Plaut. Stich. 4, 1, 29; id. Curc. 1, 1, 70; Ter. Phorm. 2, 1, 81: Cic. Rosc. Am. 20, 56 al.—Of wishing one well when sneezing: cur sternumentis salutamus?why do we say, God bless you?Plin. 28, 2, 5, § 23.—Of greeting a place: Italiam laeto socii clamore salutant,Verg. A. 3, 524: agros,Ov. M. 3, 25; cf. templa,id. ib. 15, 687; id. Tr. 1, 1, 15.
* To bid farewell, to take leave (rare): etiamnunc saluto te, priusquam eo,Plaut. Mil. 4, 8, 29: notam puppem de rupe salutant,Stat. Th. 4, 31.
* In partic.
* To visit out of compliment, to pay one's respects to, to wait upon a person: Curtius venit salutandi causā,Cic. Att. 13, 9, 1: cum ad me salutandi causā venisset,id. ib. 6, 2, 1: eram continuo Piliam salutaturus,id. ib. 14, 20, 5: salutatum introire,Sall. C. 28, 1; Hor. S. 1, 6, 101; cf. Juv. 10, 90; 3, 184.
* To greet one's visitors (rare): mane salutamus domi et bonos viros multos, etc. ... Veniunt etiam, qui, etc.,Cic. Fam. 9, 20, 3.
* Under the emperors, of the morning attendance at court, Suet. Tib. 32; id. Galb. 17; id. Oth. 6; id. Vesp. 12; 21; Tac. H. 2, 92 et saep.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary