LAT

Lewis Short

(verb) : rĕ-vīso, ĕre, and
* A.
* Neutr., to look back on a thing, come back or again to see (cf. respicio); to pay a visit again (ante- and post-class.): ut ad me revisas,Plaut. Truc. 2, 4, 79: ad me,Gell. 13, 30, 10: ad stabulum,Lucr. 2, 359.— Poet.: signa ad lunam,Lucr. 5, 636: reviso quid agant, aut quid captent consili,Ter. And. 2, 4, 1; id. Eun. 5, 4, 1: inde redit rabies eadem et furor ille revisit,i. e. comes back, returns,Lucr. 4, 1117.
* Act., to go or come to see again; to revisit: tu modo nos revise aliquando,Cic. Att. 1, 19, 11: cum poteris, revises nos,id. ib. 12, 50: sed tu velim ... nos aliquando revisas,id. Fam. 1, 10; Cat. 64, 377: ipsa sedesque Revisit Laeta suas,Verg. A. 1, 415: vates tuus te reviset,Hor. Ep. 1, 7, 12: urbem (with petere),Lucr. 3, 1067: rem Gallicanam,Cic. Quint. 6, 23: negotia sua cottidie,Col. 12, praef. § 8: agrum saepius,id. 1, 4, 1.—With things as subjects: longos obitus (sidera),Lucr. 4, 393: aut quae digna satis fortuna revisit?Verg. A. 3, 318: multos aeterna revisens Fortuna,id. ib. 11, 426.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory