(verb) : rĕ-tardo, āvi, ātum, 1, and n.
* Act., to keep back, hinder, delay, detain, impede, retard (class.; a favorite word with Cic., esp. in the trop. signif.; syn. moror).
* Lit.: quarum (stellarum vagarum) motus tum incitantur, tum retardantur, saepe etiam insistunt,Cic. N. D. 2, 40, 103: aliquem in viā,id. Phil. 10, 5, 11: itinere devio per ignorantiam locorum retardati,Suet. Galb. 20: flumina retardant equos,Verg. G. 3, 253: boves retinere ac retardare,Col. 2, 2, 26: instantia ora retardat Cuspide praetentā,Ov. M. 3, 82: te metuunt nuper Virgines nuptae, tua ne retardet Aura maritos,Hor. C. 2, 8, 23: inundationibus Tiberis retardatus,Suet. Oth. 8: mulierum mensibus retardatis,Plin. 21, 21, 89, § 156. — Absol.: eae res, quae ceteros remorari solent, non retardarunt,Cic. Imp. Pomp. 14, 40; Suet. Caes. 34.
* Neutr., to tarry, remain behind, delay: in quo cursu (stella Saturni) multa mirabiliter efficiens, tum antecedendo, tum retardando, tum, etc.,Cic. N. D. 2, 20, 52.