Lewis Short
(adjective) : rĕsĭdŭus, a, um, resideo
* That is left behind, that remains over and above, remaining, residuary; subst., the remainder, residue, rest (class.; cf.: reliquus, superstes): odium,Cic. Fam. 1, 9, 20: sollicitudo, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 11, 3: ex residuā vetere simultate,Liv. 29, 37; cf. Suet. Calig. 15: irae bellorum,Liv. 1, 30; cf. bellum,Suet. Ner. 13: nomen libertatis (with reliqua umbra),Plin. Ep. 8, 24, 4: residuae integraeque etiam nunc (copiae),Suet. Oth. 9; cf.: manus Spartaci et Catilinae,id. Aug. 3; and: stirps horum,id. Vit. 1: quid potest esse in calamitate residui, quod, etc.,Cic. Verr. 2, 3, 97, § 226; cf.: ne cui residui spiritus quicquam inesset,Suet. Tib. 62: residui nobilium,Tac. A. 11, 23: paucos comites residuos fortuna fecit,Just. 27, 2, 2; 7, 6, 2: residuum cibariorum,Suet. Galb. 7; cf.: nihil residuum crudelitatis,Flor. 3, 4, 2: residua diurni actūs conficere,Suet. Aug. 78.
* In business lang., of a payment, outstanding, due: pecuniae,Cic. Clu. 34, 94; Liv. 33, 47; so, summae,Dig. 26, 7, 7, § 9: quid relatum, quid residuum sit,Cic. Agr. 2, 22, 59.— Plur. subst.: rĕsĭdŭae, ārum, f. (sc. pecuniae), arrears, dues: vectigalium,Suet. Aug. 101: lege Juliā de residuis tenetur, qui publicam pecuniam delegatam in usum aliquem retinuit neque in eum consumpsit,Dig. 48, 13, 2; cf. ib. 48, 13, 5 and 16.?*! In the fragment of Attius ap. Fest. p. 280 Müll. (Trag. Rel. p. 192 Rib.), perh. = reses, slothfui, inactive; cf.: residuus quasi tardus, Placid. Gloss.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary