LAT

Lewis Short

(verb) : rĕ-posco, ĕre
* To demand back, to ask for again, as something belonging to one (class.); constr. aliquid; aliquid ab aliquo; more freq., aliquem aliquid, and absol.
* Lit.: dedisti eam dono mihi: Eandem nunc reposcis,Plaut. Men. 4, 3, 16: quoi talentum mutuom dedi, reposcam,id. Trin. 3, 2, 202: quae deposueris,Quint. 9, 2, 63: pecuniam,Tac. A. 1, 35: ignes commissos,Prop. 4 (5), 11, 53.fratrem clamore magno,Sil. 17, 460: ego ab hac puerum reposcam,Plaut. Truc. 4, 3, 76: virginem,id. Curc. 5, 2, 16: aulam auri te reposco,id. Aul. 4, 10, 33: eum vidulum,id. Rud. 5, 2, 65: eum simulacrum Cereris,Cic. Verr. 2, 4, 51, § 113: alter me Catilinam reposcebat,id. Red. in Sen. 4, 10: Parthos signa,Verg. A. 7, 606: (talenta) Thebani reposcunt Thessalos,Quint. 5, 10, 111: propensiores ad bene merendum quam ad reposcendum,Cic. Lael. 9, 32.
* Trop., to ask for, claim, demand, exact, require, as something due: attentas aures animumque reposco,Lucr. 6, 920: quod natura reposcit,id. 2, 369: vitam (mea fata),Prop. 2, 1, 71: amissam meā virtutem voce,Ov. M. 13, 235: foedus flammis,Verg. A. 12, 573: responsa Ordine cuncta suo,id. ib. 11, 240: promissa,id. ib. 12, 2: pretium libelli,Plin. Ep. 7, 12, 5: gratiam,id. ib. 1, 13, 6: vicem,Mart. 8, 38, 3: natos poenas,Verg. A. 2, 139 Forbig. ad loc. (Heyne, ad poenas): ab altero rationem vitae,Cic. Verr. 2, 3, 1, § 1: rationem (rei) ab aliquo, id. Div. in Caecil. 9, 27; Caes. B. G. 5, 30; cf.: vos rationem reposcitis, quid Achaei Lacedaemoniis bello victis fecerimus?Liv. 39, 37: quid dicturos reposcentibus aut prospera aut adversa,who demanded an account of their successes or reverses,Tac. H. 3, 13 fin.: cave respuas, Ne poenas Nemesis reposcat a te,Cat. 50, 20.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

Lewis Short

rĕposco (noun M) : 1. reposco
* One who makes a demand, who urges a claim, a dun: acerrimi,Amm. 22, 16, 23.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory