Lewis Short
rĕnŏvātĭo (noun F) : id..
* In gen., a renewing, renewal (Ciceron.): mundi,Cic. N. D. 2, 46, 118: doctrinae,id. Brut. 71, 250: timoris,id. Fam. 11, 18, 3; Vulg. Tit. 3, 5.
* In partic., in business lang., a renewing of interest, compound interest: confeceram, ut solverent, centesimis sexennii ductis cum renovatione singulorum annorum,Cic. Att. 6, 1, 5.
* Trop.: auspiciorum,Liv. 5, 52, 9.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary