LAT

Lewis Short

(v. a.P. a.adv.) : rĕ-mitto, mīsi, missum, 3, v. a. and n.
* Act., to let go back, send back, despatch back, drive back, cause to return (class. and very freq.; cf. reddo).
* Lit.
* Neutr., to decrease, abate (very rare, but class.): si forte ventus remisisset,Caes. B. C. 3, 26: imbres,Liv. 40, 33, 4: pestilentia,id. 2, 34, 6: cum remiserant dolores pedum,Cic. Brut. 34, 130; cf.: si remittent quippiam Philumenae dolores,Ter. Hec. 3, 2, 14: tumor remittens,Cels. 7, 18: vapor calidus primo non remittit propter levitatem,does not sink,Vitr. 8, 2.— Hence, rĕmissus, a, um, P. a. (acc. to I. A. 2. a.), slack, loose, relaxed, languid (opp. contentus, contendere): membra,Lucr. 5, 852.
* Trop.
* In partic.
* To let go back, to loosen, slacken, relax any thing strained, bound, rigid, etc. (syn. relaxo; opp. intendo, adduco): in agro ambulanti ramulum adductum, ut remissus esset, in oculum suum recidisse,Cic. Div. 1, 54, 123; cf.: habenas vel adducere vel remittere,id. Lael. 13, 45: frena,Ov. M. 2, 191 (opp. retinere); 6, 228: lora,id. ib. 2, 200; id. Am. 3, 2, 14; cf.: vela pennarum,Lucr. 6, 743: ira contractis, hilaritas remissis (superciliis) ostenditur,Quint. 11, 3, 79: quattuor remissis (digitis) magis quam tensis,id. 11, 3, 99: digitis,Ov. H. 19, 197: remissis,id. M. 4, 229: junctasque manus remisit; vinclis remissis, etc.,i. e. to loose,id. ib. 9, 314 sq.: digitum contrahens ac remittens,Plin. 11, 26, 32, § 94: bracchia, i. e. to let sink or fall down, Verg. G. 1, 202: remissas manus, sinking or failing, Vulg. Heb. 12, 12: frigore mella Cogit hiems eademque calor liquefacta remittit,dissolves again, melts,Verg. G. 4, 36; cf.: cum se purpureo vere remittit humus,opens again, thaws,Tib. 3, 5, 4: vere remissus ager,Ov. F. 4, 126.
* To leave behind, produce: veluti tractata notam labemque remittunt Atramenta,Hor. Ep. 2, 1, 235.
* Jurid. t. t.: remittere nuntium or repudium, to send a bill of divorce, to dissolve a marriage or betrothal; v. nuntius and repudium.
* In gen., to send back, give back, return, restore, dismiss, remove, etc.: (specula) simulacra remittunt,Lucr. 4, 337 Lachm.: vocem late nemora alta remittunt,Verg. A. 12, 929; cf.: totidemque remisit Verba locus,Ov. M. 3, 500: chorda sonum ... remittit acutum (with reddere),Hor. A. P. 349: vos me imperatoris nomine appellavistis: cujus si vos paenitet, vestrum vobis beneficium remitto, mihi meum restituite nomen,Caes. B. C. 2, 32 fin.: quin etiam ipsis (imperium) remittere,id. B. G. 7, 20: integram causam ad senatum remittit, refers, Tac. A. 3, 10: a quibus appellatum erit, si forte ad eosdem remittemur,Quint. 11, 1, 76; 12, 10, 21: veniam,to return, repay,Verg. A. 4, 436: quae nisi respuis ex animo longeque remittis,Lucr. 6, 68; cf.: opinionem animo,to dismiss, reject, cast off,Cic. Clu. 2, 6: si quid ab omnibus conceditur, id reddo ac remitto,resign it,id. Sull. 30, 84: utramque provinciam remitto, exercitum depono,id. Phil. 8, 8, 25: Galliam togatam,id. ib. 8, 9, 27.
* In partic.
* (Acc. to I A. 2. a.) To slacken, relax, relieve, release, abate, remit (freq. and class.): omnes sonorum tum intendens tum remittens persequetur gradus,Cic. Or. 18, 59; cf.: (sonorum vis) tum remittit animos, tum contrahit,id. Leg. 2, 15, 38: quaero enim non quibus intendam rebus animum, sed quibus relaxem ac remittam, relieve, recreate, refresh, id. Fragm. ap. Non. 383, 23: ut requiescerem curamque animi remitterem,id. Verr. 2, 4, 61, § 137: animum per dies festos licentius,Liv. 27, 31; and in a like sense with se, Nep. Alcib. 1 fin.; and mid.: mirum est, ut opusculis animus intendatur remittaturque,Plin. Ep. 7, 9, 13: animos a contentione pugnae,Liv. 5, 41: animos a certamine,id. 9, 12: animos a religione,id. 5, 25; cf.: nihil apud milites remittitur a summo certamine,id. 6, 24, 10: superioris temporis contentionem,Caes. B. C. 2, 14 fin.; cf. Cic. Brut. 55, 202: diligentiam in perdiscendo ac memoriam,Caes. B. G. 6, 14; cf.: curam et diligentiam remittunt,id. B. C. 2, 13: summum illud suum studium remisit,Cic. Brut. 93, 320: ea studia remissa temporibus revocavi,id. Tusc. 1, 1, 1: belli opera,Liv. 30, 3: bellum,id. 30, 23: pugnam,Sall. J. 60, 3 al.: urguent tamen et nihil remittunt,Cic. Fin. 4, 28, 77: equites petere ut sibi laxaret aliquid laboris; quibus ille, ne nihil remissum dicatis, remitto, etc.,Liv. 9, 16: cottidie aliquid iracundiae remittebat,Cic. Phil. 8, 6, 19; cf. id. Att. 10, 4, 2: aliquid de suo,id. Rab. Post. 11, 31: horam de meis legitimis horis,Cic. Verr. 2, 1, 9, § 25: aliquid de severitate cogendi,id. Phil. 1, 5, 12; 13, 17, 36: nihil de saevitiā,Tac. A. 6, 25 al.; cf. Caes. B. C. 3, 17: ex eo, quod ipse potest in dicendo, aliquantum remittet,Cic. Div. in Caecil. 15, 48: aliquid ex pristinā virtute,Caes. B. C. 3, 28: aliquid ex curā verborum,Quint. 10, 7, 22; 7, 1, 22.—With ellipsis of aliquid, etc.: illum viris fortissimis remittere de summā non potuisse, te mulieri deterrimae recte remississe, etc.,Cic. Verr. 2, 3, 35, § 82; Liv. 4, 43, 11: de voluntate nihil,Cic. Brut. 5, 17: nihil e solito luxu,Tac. H. 3, 55: nihil ex arrogantiā,id. Agr. 27 al.— Impers.: tum aequo animo remittendum de celeritate existumabat,Caes. B. G. 5, 49.
* With inf., to cease, leave off, omit to do any thing (rare; not in Cic. or Caes.): si cogites, remittas jam me onerare injuriis,Ter. And. 5, 1, 8: neque remittit quid ubique hostis ageret explorare,Sall. J. 52, 5; cf.: quid bellicosus Cantaber cogitet, remittas Quaerere,Hor. C. 2, 11, 3.
* With respect to a person, to free one from any thing; to give up, grant, forgive, yield, resign, concede, surrender, sacrifice a thing to any one (= concedere, condonare); with acc. of the offence: Tranioni remitte quaeso hanc noxiam causā meā,Plaut. Most. 5, 2, 47: injuriam,Sall. H. 3, 61, 2 Dietsch: quare tum cito senex ille remisit injuriam?Sen. Contr. 2, 11, 1: ut ex animo tibi volens omne delictum remittam,App. M. 3, p. 137, 29; so freq. in late Lat., to remit, forgive a sin or offence: peccata,Vulg. Matt. 9, 2: blasphemia,id. ib. 12, 31: cogitationem,id. Act. 8, 22. — Freq. with acc. of the penalty: multam,Cic. Phil. 11, 8, 18: poenam alicui,Liv. 40, 10, 9: ipso remittente Verginio ultimam poenam, id. 3, 59, 10; 8, 35, 1: omnia tibi ista concedam et remittam,Cic. Verr. 2, 5, 9, § 22; cf. id. Ac. 2, 33, 106; and: alicui remittere atque concedere, ut, etc.,id. Planc. 30, 73: meam animadversionem et suppli cium ... remitto tibi et condono, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 2: quod natura remittit, Invida jura negant,Ov. M. 10, 330: si per populum Romanum stipendium remittatur,Caes. B. G. 1, 44: pecunias, quas erant in publicum Varroni cives Romani polliciti, remittit,id. B. C. 2, 21; cf. Liv. 42, 53: aedes (venditas) alicui, to give up, resign a purchase, Plaut. Most. 3, 2, 111: tempus vobis,Cic. Verr. 2, 1, 11, § 30: ut patria tantum nobis in nostrum privatum usum, quantum ipsi superesse posset, remitteret,id. Rep. 1, 4, 8: navem imperare debuisti ex foedere: remisisti in triennium: militem nullum umquam poposcisti per tot annos,Cic. Verr. 2, 4, 9, § 21: tibi remittunt omnes istam voluptatem et eā se carere patiuntur,resign that pleasure to you,id. de Or. 1, 58, 246: ut memoriam simultatium patriae remitteret,sacrifice to his country,Liv. 9, 38; cf.: privata odia publicis utilitatibus remittere,Tac. A. 1, 10: ut sibi poenam magistri equitum remitteret (dictator),that he would remit for their sake,Liv. 8, 35: dictator consulibus in senatu magnifice conlaudatis et suarum quoque rerum illis remisso honore, dictaturā se abdicavit,having been resigned in their favor,id. 7, 11: jus ipsi remittent,will abandon their claim,id. 6, 18, 7.— Absol.: remittentibus tribunis plebis comitia per interregem sunt habita,withdrawing their opposition,Liv. 6, 36, 3: de tributo remiserunt,id. 5, 12, 13; cf. Tac. A. 1, 8: si hoc ipsi remitti vellent, remitterent ipsi de maritumis custodiis,Caes. B. C. 3, 17.
* Mid., to recreate one's self: eundem, cum scripsi, eundem etiam cum remittor, lego,Plin. Ep. 1, 16, 7; cf.: fas est et carmine remitti,id. ib. 7, 9, 9; cf. supra: animus remittatur,id. ib. 7, 9, 13.—(ε) To give free course to (opp. continere): animi appetitus, qui tum remitterentur, tum continerentur,Cic. N. D. 2, 12, 34.
* Poet., with inf., to allow, permit: sed mora damnosa est nec res dubitare remittit,Ov. M. 11, 376; cf.: (Fides) occulte saevire vetat, prodesse remittit,Claud. Laud. Stil. 2, 37.
* Lit.: ut onera contentis corporibus facilius feruntur, remissis opprimunt,Cic. Tusc. 2, 23, 54; cf.: vox, ut nervi, quo remissior, hoc gravior et plenior,Quint. 11, 3, 42: ridens Venus et remisso Filius arcu,Hor. C. 3, 27, 67: ammoniacum,i. e. liquid,Pall. 1, 41, 2; cf. adeps,Veg. 1, 11, 4.
* Trop., relaxed, not rigid, strict, or hard, both in a good and bad sense.
* Mild, gentle, soft, indulgent, cheerful, good-humored, gay, etc. (syn.: lenis, mitis, dulcis): remissior ventus,Caes. B. C. 3, 26: remissiora frigora,id. B. G. 5, 12 fin.: cantūs remissiores,Cic. de Or. 1, 60, 254; cf.: tum intentis tum remissis modis,Quint. 11, 3, 17: si me non improbissime Dolabella tractasset, dubitassem fortasse, utrum remissior essem, an summo jure contenderem,Cic. Att. 16, 15, 1: in eo sermone non remissi sumus,id. Fin. 3, 1, 2: remissus et subridens,Tac. Or. 11 init.: nisi magistratus valde lenes et remissi sint,Cic. Rep. 1, 43, 66: in ulciscendo remissior,id. Red. ad Quir. 7, 23: animus (with lenis),id. de Or. 2, 46, 193; cf.: remississimo ad otium et ad omnem comitatem animo,i. e. most prone,Suet. Aug. 98: remissus et mitis,Plin. Ep. 3, 14, 5: cum tristibus severe, cum remissis jucunde vivere,Cic. Cael. 6, 13; cf. Suet. Galb. 14; id. Claud. 21: decorus est sermo senis quietus et remissus,Cic. Sen. 9, 28: remissius genus dicendi,id. Sest. 54, 115: amicitia remissior esse debet et liberior et dulcior,id. Lael. 18, 66; cf. affectus,Quint. 10, 1, 73: egressiones dulces et remissae,id. 11, 3, 164: joci, gay, merry (opp. curae graves), Ov. M. 3, 319; cf.: remissiores hilarioresque sermones,Suet. Tib. 21: opus,Ov. Tr. 2, 547.
* Slack, negligent, remiss (syn. languidus): esse remisso ac languido animo,Caes. B. C. 1, 21; cf.: nostris languentibus atque animo remissis,id. ib. 2, 14: dolus Numidarum nihil languidi neque remissi patiebatur, i. e. no negligence, Sall. J. 53, 6; 88, 2: in labore,Nep. Iphic. 3, 1: oderunt agilem gnavumque remissi,Hor. Ep. 1, 18, 90: remissior in petendo,Cic. Mur. 26, 52: vita remissior,Suet. Tib. 52.
* Lower, cheaper: remissior aliquanto ejus fuit aestimatio quam annona,below the market price,Cic. Verr. 2, 3, 92, § 214. — Hence, adv.: rĕ-missē (acc. to B. 1.), gently, mildly (with leniter, urbane; opp. severe, graviter, vehementer, etc.),Cic. de Or. 3, 26, 102; id. Cael. 14, 33; Col. 1, 8, 10; Quint. 10, 2, 23; 12, 10, 71; Suet. Claud. 30.—Comp., Cic. de Or. 1, 60, 255; Cic. Verr. 2, 4, 34, § 76; Quint. 9, 2, 91.—Sup. is not found.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory