LAT

Lewis Short

(verb) : regno, āvi, ātum, 1, and
* A. [regnum].
* Neutr., to have royal power, to be king, to rule, reign: ubi Pterela rex regnavit,Plaut. Am. 1, 1, 257: Romulus cum septem et triginta regnavisset annos,Cic. Rep. 2, 10, 17; cf. id. ib. 2, 14, 27; 2, 18, 33; 2, 20, 36: Servius injussu populi regnavisse traditur,id. ib. 2, 21, 37: (Mithridates) annum jam tertium et vicesimum regnat, et ita regnat, ut, etc.,id. Imp. Pomp. 3, 7: tertium jam nunc annum regnans,Caes. B. G. 5, 25: regnante Romulo,Cic. Rep. 1, 16, 25: (Camers) tacitis regnavit Amyclis,Verg. A. 10, 564: quālibet exules In parte regnanto beati,Hor. C. 3, 3, 39: Latio regnans,Verg. A. 1, 265: regnandi dira cupido,id. G. 1, 37: Albae regnare,Liv. 1, 3: Romae,id. 1, 17 fin.; 1, 40: Tusco profundo,Ov. M. 14, 223: Graias per urbes,Verg. A. 3, 295: in Colchis,Plin. 33, 3, 15, § 52: advenae in nos regnaverunt,Tac. A. 11, 24.—Once poet., like βασιλεύω, with gen.: quā Daunus agrestium Regnavit populorum,Hor. C. 3, 30, 12.—Impers. pass.: hic jam ter centum totos regnabitur annos Gente sub Hectoreā,Verg. A. 1, 272: quia post Tatii mortem ab suā parte non erat regnandum ... in variis voluntatibus regnari tamen omnes volebant,Liv. 1, 17 Drak. N. cr.: regnatum Romae ab conditā urbe ad liberatam annos ducentos quadraginta quattuor,id. 1, 60 fin.: hinc Cytherea tuis longo regnabitur aevo,Sil. 3, 592.
* In gen., to be lord, to rule, reign, govern, be supreme (syn. dominor); in a good sense: quoniam equitum centurias tenes, in quibus regnas,Cic. Fam. 11, 16 fin.; cf.: regnare in judiciis,Quint. 10, 1, 112: vivo et regno,Hor. Ep. 1, 10, 8. — Esp., of the gods: caelo tonantem credimus Jovem Regnare,Hor. C. 3, 5, 2: Saturno regnante,Ov. F. 1, 193: secundo Caesare regnes,Hor. C. 1, 12, 52.— In a bad sense (very freq.),to lord it, tyrannize, domineer,Cic. Sull. 7, 21: regnavit is paucos menses,id. Lael. 12, 41: quin se ille interfecto Milone regnaturum putaret,id. Mil. 16, 43: Timarchidem fugitivum omnibus oppidis per triennium scitote regnasse,Cic. Verr. 2, 2, 54, § 136: nec jam libertate contentos esse, nisi etiam regnent ac dominentur,Liv. 24, 29, 7 Drak.; cf. so with dominari,Cic. Rep. 3, 12, 21; Flor. 3, 12, 9.
* Act., to rule, sway, govern (only in pass., and poet. and in postAug. prose); part. perf. with dat. of agent: terra acri quondam regnata Lycurgo,Verg. A. 3, 14: Latio regnata per arva Saturno quondam,id. ib. 6, 794; Ov. M. 8, 623; 13, 720; id. H. 10, 69; Hor. C. 2, 6, 11; 3, 29, 27; Sil. 14, 7: si unquam regnandam acceperit Albam,Verg. A. 6, 770: trans Lugios Gotones regnantur, paulo jam adductius quam ceterae Germanorum gentes,Tac. G. 44: exceptis iis gentibus quae regnantur, id. ib 25; cf. id. A. 13, 54: quae (gentes) regnan tur,id. H. 1, 16 fin.; Mel. 2, 2, 24: gens reg. nata feminis,Plin. 6, 20, 23, § 76.
* Trop., to rule, have the mastery, prevail, predominate: Παθητικόν, in quo uno regnat oratio, Cic. Or. 37, 128; cf.: (eloquentia) hic regnat, hic imperat, hic sola vincit,Quint. 7, 4, 24; 11, 3, 181: ardor edendi per avidas fauces regnat,Ov. M. 8, 829; cf.: ebrietas geminata libidine regnat,id. ib. 12, 221: regnat nequitiā,Sen. Ben. 1, 10: morbus regnans,Grat. Cyn. 462.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory