LAT

Lewis Short

rĕgĭmen (noun N) : rego
* A guiding, guidance, direction (freq. only after the Aug. per., esp. in. Tac.; not in Cic. or Caes.).
* Lit.: regimen equorum exercere,Tac. A. 13, 3 fin.: classis,Vell. 2, 85, 2; cf.: procellis regimen impedire,Tac. A. 2, 23: equarum,id. ib. 13, 3: vocis sermonisque regimen primores (dentes) tenet,Plin. 7, 16, 15, § 70.
* Poet., concr., a rudder: frangitur et regimen,Ov. M. 11, 552: regimen carinae Flectere,id. ib. 3, 593: cum magnus inhorruit Auster ... Non regimen prodest, Petr. poët. 123, 235.
* Trop., a guiding, governing, directing; rule, guidance, government, command.
* In gen.: in quo (sc. animo) consilium vitae regimenque locatum est, * Lucr. 3, 95: regimen totius magistratūs penes Appium erat,Liv. 3, 33: rerum,id. 6, 6: summae rei penes Germanicum,Tac. A. 1, 31: regimen tenere,id. ib. 13, 49: cohortium,id. ib. 12, 42: morum legumque,Suet. Aug. 27 fin.: virtutis vestrae,Tac. H. 1, 84: in omnia regimen, id. A. 3, 47.
* In partic., the direction of State affairs, rule, government, Enn. ap. Fest. p. 278 (Ann. v. 400 Vahl.); id. ap. Censor. Fragm. c. 14 (Trag. v. 381 ib.): regimen suscipere,Tac. A. 4, 9: regimen manu tractare cruentum,Stat. Th. 11, 658.
* Concr., a ruler, director, governor: regimen rerum,i. e. of the State,Liv. 4, 31, 5: rerum humanarum,Val. Max. 1, 1, 9.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory