LAT

Lewis Short

rē-frāgor, ātus, 1
* V. dep. n., a publicists' t. t., to oppose, resist; to thwart, gainsay (one who sues for a thing; opp. suffragor).
* Lit.: illa lex petitioni tuae refragata est,Cic. Mur. 23, 46: ne refragari homini amicissimo videar,id. Phil. 11, 9, 20: alicujus honori (sc. triumpho),Liv. 45, 40: alicui, ne, etc.,Vell. 2, 40, 6.
* Transf., to resist, oppose, contest, withstand (not in Cic.; syn.: repugno, adversor): tacita quaedam cogitatio refragatur his omnibus,Quint. 5, 7, 2: cui non refragetur ingenium,id. 10, 6, 4: lactuca refragatur veneri,Plin. 19, 8, 38, § 127: gloriae suae non refragari,Curt. 9, 5, 21.—Absol.: si materia non refragetur,Plin. Ep. 2, 5, 5.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory