rĕ-fĕrĭo, īre
* V. a , to strike back or in return (rare): patitor tu item, quom ego te referiam,Plaut. As. 2, 2, 108: qui referire non audebam,Ter. Ad. 4, 2, 28: percussit te? recede. Referiendo enim et occasionem saepius feriendi dabis et excusationem,Sen. Ira, 2, 34 fin.— Absol., Ambros. Abrah. 1, 5, 39; id. in Psa. 36, 56.— Poet.: speculi referitur imagine Phoebus,is reflected,Ov. M. 4, 349; 2, 110; cf.: referitur vocibus Echo,Aus. Ep. 10, 23.

s. TLL