LAT

Lewis Short

rĕfectĭo | rĕfict- (noun F) : (), , reficio
* A restoring, repairing (post-Aug.).
* Lit.: Capitolii,Suet. Caes. 15: ferramenta, quae refectionem desiderant,Col. 12, 3, 9: viae publicae,Dig. 43, 11, 1; cf. ib. 43, 21, 1, § 7. — In plur., Vitr. 6, 3.
* Trop., refreshment, refection, recreation, recovery (cf.: relaxatio, remissio): etiam febre liberatus vix refectioni valebit,will scarcely be strong enough to recover,Cels. 3, 15; 4, 6 fin.: tempora ad quietem refectionemque nobis data,Quint. 10, 3, 26; cf. Plin. Pan. 81: oculorum (with recreatur acies),Plin. 37, 5, 16, § 63: lassitudinum perfrictionumque (oleum),id. 23, 4, 40, § 80.— In plur.: quae refectiones tuas arbores praetexerint,Plin. Pan. 15, 4.
* Transf., i. q. deversorium or cenaculum, transl. of the Gr. κατάλυμα,Vulg. Marc. 14, 14.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory