Lewis Short
rĕdĭmīcŭlum | rĕdĭ-mīcŭla, ae (noun F.n) : (collat. form , , f., late Lat., Fulg. Serm. 5), n. redimio
* A band.
* Lit.
* A fillet, necklace, chaplet, frontlet, etc., Cic. Verr. 2, 3, 33, § 76: habent redimicula mitrae,Verg. A. 9, 616; Ov. M. 10, 265; id. F. 4, 135: qui longa domi redimicula sumunt frontibus,Juv. 2, 84 al.; cf. Fest. p. 273 Müll.: redimicula sunt quibus mitra adligatur,Isid. Orig. 19, 31, 5.
* Trop., a bond, fetter, Plaut. Truc. 2, 4, 41.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary