LAT

Lewis Short

rĕcursus (noun M) : id..
* Lit., a running back, going back, return, retreat, etc. (not ante-Aug.; and in the poets mostly in the plur.; in the sing., Ov. M. 11, 454): inde alios ineunt cursus aliosque recursus,Verg. A. 5, 583: ut recursus pateret,Liv. 26, 42 fin.; cf.: dent modo fata recursus,Ov. H. 6, 59; and id. M. 9, 593: celeres missae spondere recursus,id. ib. 6, 450: celerem recursum precatus est,Plin. Pan. 86, 4; Flor. 4, 11, 6 et saep.: per alternos undā labente recursus,Ov. Ib. 423; cf.: Lydia perfusa flexuosi amnis Maeandri recursibus,i. e. windings,Plin. 5, 29, 30, § 110: poti liquoris,Cael. Aur. Acut. 3, 2, 8.—Concr., a returning path, way back: (labyrinthus) itinerum ambages occursusque ac recursus inexplicabiles continet,Plin. 36, 13, 19, § 85.
* Trop.
* A returning, return: recursus ad bonam valetudinem, Cels. 4, 4: ad pristinum militiae ordinem,Val. Max. 2, 7, 15.
* Of vision, sight, reach, the power to bring back an image: specula, cum procul abducta sunt, faciem non reddunt, quia acies nostra non habet usque ad nos recursum,Sen. Q. N. 1, 13, 2.
* In law t. t., recourse: ad judicem a quo fuerit provocatum,Cod. Just. 7, 62, 6.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory