Lewis Short
(verb) : rĕ-cĭto, āvi, ātum, 1
* In the best prose, a publicist's t. t., to read out, recite a document, statement, report, etc., in public proceedings: alicujus testimonium,Cic. Verr. 2, 2, 8, § 23; cf.: testimonia tabulasve,Quint. 7, 10, 13: litteras in concione,Cic. Att. 8, 9, 2: litteras in senatu,id. Fam. 10, 12, 1; Caes. B. C. 1, 1; Sall. C. 34, 3; cf. Cic. Fam. 10, 16, 1; 12, 25, 1; Caes. B. G. 7, 48: edictum,Cic. Quint. 29, 89; Cic. Verr. 2, 3, 10, § 26: orationem,id. Planc. 30, 74: nolo cetera recitare,id. ib.: epistulam meam,id. Sull. 24, 67: quid ego nunc hic Chlori testimonium recitem?Cic. Verr. 2, 2, 8, § 23: rogationem suam populo,Quint. 10, 5, 13: testamentum,id. 9, 2, 35: recitet ex codice,Cic. Verr. 2, 3, 10, § 26; so, responsum ex scripto,Liv. 23, 11: de tabulis publicis,Cic. Fl. 17, 40: auctionem populi Romani de legis scripto,id. Agr. 2, 18, 48: elogium de testamento,id. Clu. 48, 135.— Of persons: testamento si recitatus heres esset pupillus Cornelius,Cic. Caecin. 19, 54; so, heres,Plin. 7, 52, 53, § 177: aliquem praeterire in recitando senatu,in the list of senators,Cic. Dom. 32, 84; so, senatum,Liv. 29, 37: aut recitatis in actione, aut nominatis testibus, by reading over the witnesses (i. e. their testimony) or by simply naming them, Quint. 5, 7, 25; v. Spald. ad h. l.
* In gen., to read out, recite any thing in public (freq. since the Aug. per., after which it became customary to recite one's own works before audiences; cf.: pronuntio, declamo): To. At clare recitato. Do. Tace, dum perlego, Plaut. Pers. 4, 3, 30: postquam recitasti quod erat cerae creditum,id. ib. 4, 3, 59: in medio, qui Scripta foro recitent, sunt multi,Hor. S. 1, 4, 75; cf. id. ib. 1, 4, 23; id. Ep. 1, 19, 42; 2, 1, 223; Ov. Tr. 4, 10, 45; id. P. 3, 5, 39; Juv. 8, 126; 3, 9; Plin. Ep. 7, 17, 1; 1, 5, 4; 1, 13; 2, 10, 6 et saep. al.—With dat.: nec recitem cuiquam nisi amicis,Hor. S. 1, 4, 73: Quinctilio si quid recitares,id. A. P. 438: nec illi ... verba ultra suppeditavere quam ut sacramentum recitaret,Tac. H. 4, 59.
* To repeat from memory, say by heart, recite: quin etiam recitare, si qua meminerunt, cogendi sunt (phrenetici),Cels. 3, 18, 39; Mart. 9, 83, 4.
* Of prayers, to say, offer (eccl. Lat.): orationes,Vulg. Tob. 3, 25.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary