LAT

receptaculum

download
JSON

Lewis Short

rĕceptācŭlum (noun N) : id., a place to receive or keep things in
* A reservoir, magazine, receptacle.
* In gen.: corpus quasi vas est aut aliquod animi receptaculum,Cic. Tusc. 1, 22, 52: cibi et potionis (alvus),id. N. D. 2, 54, 136: frugibus,Tac. G. 16: cibi receptaculum ventriculus, Lact. Opif. Dei, 11: avium,Col. 8, 15, 4: aquatilium animalium,id. 8, 1, 3: praedarum,Plin. Pan. 36, 1: olei,Pall. 1, 20, 2: cloaca maxima, receptaculum omnium purgamentorum urbis,Liv. 1, 56, 2: aquae,a reservoir,Vitr. 8, 7; cf. Nili,Tac. A. 2, 61: ignium,Vulg. Exod. 27, 3.
* In partic., a place of refuge, a lurking-place, shelter, retreat, = locus ad receptum aptus (so usually): castra sunt victori receptaculum, victo perfugium,Liv. 44, 39: (Sicilia) illud receptaculum classibus nostris,Cic. Verr. 2, 2, 1, § 3: pro castello ac receptaculo turrim facere,Caes. B. C. 2, 8; cf. Cic. Pis. 5, 11; and: castella diruit, ne receptaculo hostibus essent,Liv. 9, 41, 6: Capua receptaculum aratorum,Cic. Agr. 2, 23, 89; Caes. B. G. 7, 14: servitiis ex Achaiā fugientibus receptacula Macedonia erat,a rendezvous,Liv. 41, 23; cf. id. 8, 11.— With gen.: illud tibi oppidum receptaculum praedae fuit,a hiding-place for booty,Cic. Verr. 2, 5, 23, § 59: receptaculum adversae pugnae,a place of refuge,Liv. 6, 33: hostium,id. 1, 33: receptaculum fugae,id. 8, 9; with which cf. exsulum,Curt. 8, 2, 12: perfugarum,Tac. A. 14, 29: receptaculum habuere castra sociorum,Just. 2, 4, 30; 9, 1, 2: perdices spinā et frutice sic muniunt receptaculum,their nest,Plin. 10, 33, 51, § 160: (mors) aeternum nihil sentiendi receptaculum,Cic. Tusc. 5, 40, 117.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory