Lewis Short
(verb) : rādīco, āvi, 1, , and rādīcor, ātus, 1
* V. dep. n. [id.], to strike root, take root (post-Aug.).
* Lit.
* Form radico, Cassiod. H. E. 2, 6.
* Trop.: et radicavi in populo honorificato (i. e. ego sapientia),have found a home, struck root,Vulg. Ecclus. 24, 16: in caritate radicati et fundati,id. Eph. 3, 17. —rādīcātus, a, um, rooted, Sid. Ep. 5, 10 fin.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary