(adverb) : quō-mŏdŏ, or quō mŏdŏ (in tmesi:
* Quo tu me modo voles esse,Plaut. Cist. 1, 1, 48; Curt. 6, 4, 14), , in what manner, in what way, how.
* Interrog.: Quomodo? Quantum poposcerit Apronius?Cic. Verr. 2, 3, 10, § 25: Maecenas quomodo tecum?Hor. S. 1, 9, 43: quomodo palam factum est verbum istud?Vulg. Exod. 2, 14: at scin, quo modo tibi res se habet?Plaut. Aul. 1, 1, 8: cum fratre, an sine eo cum filio, an quomodo?Cic. Att. 8, 3, 5.
* In exclamations: quomodo se venditant Caesari!Cic. Att. 8, 16, 1: quomodo mortem filii tulit!id. Lael. 2, 9.
* Rel.: non meminisse nos ratus, quomodo trecentos Philippos vilico dederis,Plaut. Poen. 3, 1, 54: haec negotia quomodo se habeant, ne epistula quidem narrare audeo,Cic. Fam. 2, 5, 1: quomodo homines non inepti loquuntur,id. ib. 7, 5, 3: quo modo nunc se istorum artes habent,id. de Or. 2, 32, 140: se aliquam rationem inituros, quomodo ab Hispanis sumant,Liv. 23, 48.
* Esp. corresp. to sic, in what manner, in the same manner, even as: et quo modo hoc est consequens illi, sic illud huic. Cic. Tusc. 5, 7, 18: quo modo in omni vită praecipitur, sic,id. Off. 1, 38, 136.
* Indef. for quocumque modo, in whatever way: quo modo potuissem, te convenissem,Cic. Fam. 5, 20, 1 (B. and K. ex conj. quoquo modo).

s. TLL