LAT
quocirca
JSON
Lewis Short
quō-circā (separated:
* Quo, bone, circa,Hor. S. 2, 6, 95; old form quōqirca; v. the letter Q), conj., for which reason, wherefore (rare but class.), Varr. L. L. 9, 59: quocirca bene apud majores nostros senatus decrevit, ut, etc.,Cic. Div. 1, 41, 92: quocirca nihil esse tam detestabile, quam, etc.,id. Sen. 12, 41; Verg. A. 1, 673: quocirca mecum loquor haec,Hor. Ep. 2, 2, 145; id. S. 2, 2, 135.—Relat.: QVOCIRCA EVM IN ITALIA ESSE NON LICEAT, Inscr. Mazocchi, p. 423, 43.
* Quo, bone, circa,Hor. S. 2, 6, 95; old form quōqirca; v. the letter Q), conj., for which reason, wherefore (rare but class.), Varr. L. L. 9, 59: quocirca bene apud majores nostros senatus decrevit, ut, etc.,Cic. Div. 1, 41, 92: quocirca nihil esse tam detestabile, quam, etc.,id. Sen. 12, 41; Verg. A. 1, 673: quocirca mecum loquor haec,Hor. Ep. 2, 2, 145; id. S. 2, 2, 135.—Relat.: QVOCIRCA EVM IN ITALIA ESSE NON LICEAT, Inscr. Mazocchi, p. 423, 43.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
This web service is provided and maintained by TELOTA - IT/DH
