Lewis Short
(adj.adj.) : quis, quid (old
* Nom. plur. QVES, S. C. Bacch.), pron. interrog. [Sanscr. kis, in nakis = nemo; Gr. τίς], who? which? what? what man? (while qui, quae, quod, interrog. is used adject.; for exceptions, v. qui and infra.—Quis is properly used only of more than two; uter, which of two? v.infra).
* Masc. and fem. quis; lit.
* As subst., in a direct question.
* In neutr.
* As adj.
* In indirect discourse: quis sim, ex eo quem ad te misi, cognosces,Sall. C. 44, 5: rogitat quis vir esset,Liv. 1, 7, 9: videbis, quid et quo modo,Cic. Att. 11, 21, 1: quis quem, who ... whom? who ... the other? considera, quis quem fraudasse dicatur, who is said to have defrauded whom? id. Rosc. Com. 7, 21: quos autem numeros cum quibus misceri oporteat, nunc dicendum est,what ... with what?id. Or. 58, 196: notatum in sermone, quid quo modo caderet,Quint. 1, 6, 16. — Quid with gen.: exponam vobis breviter, quid hominis sit,what sort of a man he is,Cic. Verr. 2, 2, 54, § 134: sciturum, quid ejus sit,what there is in it, how much of it may be true,id. Att. 16, 4, 3.— Rarely for uter, which of two, whether: incerti quae pars sequenda esset,Liv. 21, 39, 6: proelia de occupando ponte crebra erant, nec qui potirentur, satis discerni poterat,id. 7, 9, 7: ut dii legerent, qui nomen novae urbi daret,id. 1, 6, 4 Weissenb. ad loc.; id. 1, 24, 3; 9, 45, 8; 10, 12, 5; cf.: validior per Germaniam exercitus, propior aput Pannoniam; quos igitur anteferret?Tac. A. 1, 47.
* With nouns.
* With words denoting a person (class.): quis eum senator appellavit,Cic. Cat. 2, 6, 12: quis gracilis puer,Hor. C. 1, 5, 1.
* In gen. (in Cic. only before a vowel, for qui): quis color,Verg. G. 2, 178: quisve locus,Liv. 5, 40: quod caedis initium? quis finis?Tac. A. 1, 48: quis esset tantus fructus?Cic. Lael. 6, 22.
* Lit.
* In simple constr.: quid dicam de moribus facillimis,Cic. Lael. 3, 11: quid est judicium corrumpere, si hoc non est?what is bribing the court, if this be not?Cic. Verr. 1, 10, 28: quid ais? quid tibi nomen est?Plaut. Am. 1, 1, 208.
* Transf.
* Esp. in phrase quid dico? what do I say? in correcting or strengthening the speaker's own expression: Romae a. d. XIIII. Kal. volumus esse. Quid dico? Volumus? Immo vero cogimur,Cic. Att. 4, 13, 1; id. Fam. 5, 15, 2; id. Mil. 28, 76; id. de Or. 2, 90, 365; id. Lig. 9, 26.
* Quid? how? why? wherefore? quid? tu me hoc tibi mandasse existimas, ut? etc., Cic. Fam. 2, 8, 1: quid hoc?id. Tusc. 1, 11, 25: quid? eundem nonne destituisti?id. Phil. 2, 38, 99: eloquere, quid venisti?why? wherefore?Plaut. Am. 1, 1, 221: sed quid ego argumentor? quid plura disputo?Cic. Mil. 16, 44.
* In quid? wherefore? for what? Sen. Ben. 4, 13, 3.
* Quid, with particles: quid, quod?what shall be said to this, that? how is it that? and furthermore, moreover,Cic. Sen. 23, 83; id. Off. 3, 25, 94; id. Ac. 2, 29, 95 et saep.: quid ita?why so?id. N. D. 1, 35, 99: quid ni, also in one word, quidni? why not? (in rhet. questions, while cur non expects an answer); always with subj., Ter. Heaut. 5, 1, 34; Cic. de Or. 2, 67, 73; Sen. Tranq. 9, 3; id. Ira, 1, 6, 1; cf. separated: quid ego ni teneam?Plaut. Ps. 2, 2, 57; Ter. Ad. 4, 5, 28; and pleonastically: quid ni non,Sen. Ep. 52: quid si? how if? Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 4: quid si illud addimus,Cic. Lael. 14, 50: quid tum?what then? how then?id. Tusc. 2, 11, 26; Verg. A. 4, 543; id. E. 10, 38; Hor. S. 2, 3, 230: quid ergo, ironically,Caes. B. G. 7, 77; Cic. Fam. 9, 15, 14: quid enim,id. Fin. 2, 19, 62; Liv. 20, 9.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
Lewis Short
(adjective) : quis, quid
* Pron. indef.
* As subst.
* Alone, any one, any body, any thing; some one, somebody, something: aperite, heus! Simoni me adesse, quis nunciate,Plaut. Ps. 5, 1, 37: simplicior quis, et est, etc.,Hor. S. 1, 3, 63: quantum quis damni professus erat,Tac. A. 2, 26: quanto quis clarior,id. H. 3, 58: injuriam cui facere,Cic. Fin. 3, 21, 71.
* As : jam quis forsitan hostis Haesura in nostro tela gerit latere,Tib. 1, 10, 13.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary