LAT

Lewis Short

(v. n.P. a.Subst.) : quĭesco, ēvi, ētum, 3 (the uncontr. Part., QVIESCITA, Inscr. Don. cl. 10, n. 11), v. n. and
* A. [quies], to rest, repose, keep quiet.
* Lit.: placida compostus pace quiescit,Verg. A. 1, 249: felicius ossa quiescant,Ov. Ib. 305: patrono meo ossa bene quiescant,Petr. 39: numquam hodie quiescet,Plaut. Mil. 2, 2, 59: renovat pristina bella, nec potest quiescere,Cic. Rep. 6, 11, 11: non somno quiescere,to get no rest,Curt. 4, 13, 18: non aure quiescit, Non oculis,Val. Fl. 2, 43: quoniam in propriā non pelle quiessem, Hor S. 1, 6, 22.— Impers. pass.: quibus quidem quam facile potuerat quiesci, si hic quiesset,which we might easily have been spared,Ter. And. 4, 2, 8; Symm. Ep. 1, 8.
* In partic.
* Trop.
* To rest, sleep: quievi in navi noctem perpetem,Plaut. Am. 2, 2, 100; id. Merc. 2, 3, 36; Nep. Alcib. 10, 4: eo cum venio, praetor quiescebat,Cic. Verr. 2, 4, 14, § 32: somnum humanum quievi,I slept like a human being,App. M. 9, p. 218, 14.
* Of inanim. things, to rest, lie still, be still or quiet: et prato gravia arma quiescunt,Verg. A. 10, 836: flamma,ceases to burn,id. ib. 6, 226: quiērunt Aequora,the waves are at rest, do not rise,id. ib. 7, 6: felicius ossa quiescant, Ov. Ib. 305; Petr. 39: molliter ossa quiescant,Verg. E. 10, 33: quiescentes Nili aquae,standing waters,Plin. 13, 11, 22, § 71: venti,id. 17, 22, 35 § 170: quiescit terra,rests, lies fallow,id. 17, 5, 3, § 39: humus,Petr. 123: quiescunt voces,are still, silent,Ov. Tr. 1, 3, 27.
* To make a pause in speaking: quiescere, id est, ἡσυχάζειν, Cic. Ac. 2, 29, 93.
* To suffer or allow quietly, to peaceably permit a thing to be done: quiescere rem adduci ad interregnum,Cic. Att. 7, 9, 2.—With in and abl., to rest in, be content with: ne victos quidem in miserā et inopi senectā quiescere,Just. 14, 3, 10.
* Neutr., to cease, leave off, desist from any thing: quiesce hanc rem modo petere,Plaut. Most. 5, 2, 51: statuere atque ediscere,Gell. 2, 28, 2: manibus significare coepit utrisque, quiescerent, Claud. Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 8: indoctus discive trochive,Hor. A. P. 380.
* Act., to cause to cease, render quiet, stop, etc.: laudes,Sen. Herc. Oet. 1584.—Hence, quĭētus, a, um, P. a., at rest, calm, quiet (syn. tranquillus).
* Enjoying rest, keeping quiet, quiet: aliquem quietum reddere,Ter. Eun. 2, 2, 46: animus,Cic. Tusc. 2, 1, 2: quietus et solutus animus,id. Rosc. Com. 15, 43: integri, quieti, otiosi homines,id. Agr. 2, 28, 77: homo quietissimus,Cic. Verr. 2, 4, 19, § 40: regnum,Hor. C. 1, 12, 33: de istoc quietus esto,be at ease, rest contented,Plaut. Curc. 4, 2, 6.
* In partic.
* Of things, calm, quiet: amnes,gently flowing,Hor. C. 3, 29, 40: quietiore aequore ferri,id. Epod. 10, 11: aër,Verg. A. 5, 216: baca,that has lain a while,Col. 12, 50, 19: res publica (opp. perturbata),Cic. Cat. 2, 9, 19: aetas,id. Sen. 23, 82: quietus et remissus sermo,calm, not vehement,id. ib. 9, 28.— Subst.
* Of the mind, calm, tranquil, free from ambition: ad quam spem (praeturae) quietissimus,Plin. Ep. 10, 12(7): vir rectus, integer, quietus,Plin. Ep. 7, 31, 1: vir ingenio mitis, moribus quietus,Vell. 2, 117, 2; Tac. H. 1, 52.
* Tame, gentle: equi fiunt quietiores,Varr. R. R. 2, 7.
* Resting, sleeping: quos simul vescentes dies, simul quietos nox habuerat,Tac. A. 1, 49.—Hence, subst.: quĭēti, ōrum, m.: si sentire datur post fata quietis,i. e. the dead,Nemes. Ecl. 1, 38.
* Quĭētum, i, n., the still, tranquil, motionless air, Petr 131, 9.
* Quĭēta, ae, f., a woman's name, Inscr. Grut. 754, 2. — Adv.: quĭētē, calmly, quietly: quod aptissimum est ad quiete vivendum,Cic. Fin. 1, 16, 52: quiete acta aetas,id. Sen. 5, 13.— Comp.: quietius tranquilliusque,Liv. 27, 12: quietius edere (opp. avidius vorare), Macr S. 7, 12, 21.—Sup.: quietissime se receperunt,Caes. B. C. 3, 46 fin.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory