LAT

Lewis Short

(adjective) : quīdam, quaedam, quoddam, and
* Subst. quiddam, pron. indef., a certain, a certain one, somebody, something (v. aliquis init.): quidam ex advocatis,Cic. Clu. 63, 177: quidam de collegis nostris,id. Fam. 11, 21, 5: quaedam certa vox,id. de Or. 3, 12, 44: inopem quendam describere,id. Att. 7, 16: quodam tempore, a certain (indefinite) time, once upon a time, once, id. Fin. 5, 2, 4. — In plur., some: excesserunt urbe quidam, alii mortem sibi consciverunt,Liv. 45, 10: quaedam quaestiones,Cic. Top. 21, 79.—Also with gen.: quidam bonorum caesi,Tac. A. 1, 49: quibusdam Andriorum persuasit, etc.,Liv. 31, 45, 7.— Often with an to soften the assertion: timiditate quādam ingenuā,Cic. de Or. 2, 3, 10: qui virtutem duram et quasi ferream quandam esse volunt,id. Lael. 13, 48.—Subst.: quiddam, something; with gen.: quiddam mali,Cic. Leg. 3, 10, 23. — Without gen.: quiddam divinum,something divine,Cic. Ac. 1, 9, 33.— Plur.: quaedam, si credis consultis, mancipat usus,Hor. Ep. 2, 2, 159.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary
memory