Lewis Short
(adjective) : quamplūres, a (or quam plūres), quam-plus
* Very many (ante-class. and post-Aug. for complures): curiosi sunt hic quamplures mali,Plaut. Stich. 1, 3, 44: palaestritae,Petr. 21.— Sup.: quamplūrĭ-mus (quam plūrĭmus), a, um; commonly in plur., very many: colles,Caes. B. C. 3, 45: radices, Cato ap. Plin. 17, 18, 29, § 126.—Hence, subst.: quamplūrĭmum, i, n., very much: quam plurimo vendere,Cic. Off. 3, 12, 50: quam plurimum brassicae,Cato, R. R. 157, 8.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary