LAT

Lewis Short

pŭtāmen (noun N) : id.
* That which falls off in pruning or trimming, clippings, waste; shells, peels, etc.: putamina non solum arborum sunt, verum omnium rerum purgamenta. Nam quicquid ex quācumque re proicitur, putamen appellatur. Plautus in Captivis (3, 4, 122): nucleum amisi, reliquit pigneri putamina,shells, peels, husk,Non. 157, 28 sq.; so, of the shells of nuts, Cic. Tusc. 5, 20, 58; Varr. R. R. 1, 7: mali Punici,Plin. 22, 25, 70, § 143: fabae, ervi,pods, shells,id. 17, 24, 37, § 240: ovi, cochleae, id. 30, 7, 19, § 55: testudinum,id. 9, 11, 13, § 39.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory