Lewis Short
prōpŏsĭtĭo (noun F) : propono.
* A setting forth or proposing, a representation.
* (Mental; class.) Vitae,Cic. Tusc. 3, 18, 39: rerum magnarum cum animi amplā quādam propositione cogitatio,Cic. Inv. 2, 54, 163.
* A design, purpose, resolution, determination: propositio animi,Dig. 50, 16, 225.
* In logic, the first proposition of a syllogism (class.): propositio est, per quem locus is breviter exponitur, ex quo vis omnis oportet emanet ratiocinationis,Cic. Inv. 1, 37, 67; 1, 34, 35; Auct. Her. 2, 18, 28.
* Transf.
* In jurid. lang., a statement of a question of law; a case submitted for legal opinion, Dig. 16, 1, 19, § 1; 36, 4, 6.
* Esp. in bibl. lang., a setting forth for public view: panes propositionis,Vulg. Exod. 25, 30; id. Marc. 2, 26 et saep.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary