LAT

propinquo

download
JSON

Lewis Short

(verb) : prŏpinquo, āvi, ātum, 1, and n. propinquus.
* Act., to bring near, bring on, hasten, accelerate (poet.): tu rite propinques Augurium,Verg. A. 10, 254: mortem,Sil. 2, 281.
* Neutr., to draw near, come nigh, approach (mostly poet. and in post-Aug. prose for appropinquo); with dat. or acc.
* Of persons.
* With dat.: scopulo propinquat,Verg. A. 5, 185: fluvio,id. ib. 6, 384: ripae,id. ib. 6, 410.
* Of things: Parcarumque dies et vis inimica propinquat,Verg. A. 12, 150: et triste propinquat supplicium,Stat. Th. 5, 493; Amm. 14, 2, 19: domui ejus ignis propinquat,Tac. A. 15, 39: turris propinquans praetoriae portae,id. H. 4, 30; 2, 18; 2, 58; 3, 82; Gell. 2, 23, 8: mortale immortali propinquare non potest,Lact. 2, 8, 68: dies propinquat ad vesperum,Vulg. Judic. 19, 9.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary

TLL

s. TLL
Thesaurus Linguae Latinae
memory