Lewis Short
(adjective) : promptŭārĭus (promt-), a, um, promo
* Of or belonging to distribution (sc. of things stored up), distributing: arca vestiaria, armarium promptuarium,i. e. storehouse, repository,Cato, R. R. 11, 3: cella,App. Mag. p. 309, 20; and, in comic lang., of a prison, Plaut. Am. 1, 1, 4.
* Subst.: promptŭārĭum, ĭi, n., a storeroom, repository, promptuary (late Lat.; cf. horreum): e promptuario oleum profer,App. M. 1, p. 113, 2; Ambros. Cantic. 1, 20. —In plur., Vulg. Psa. 143, 13.
* Transf.: ornatissimum linguae tuae,i. e. the mouth,Symm. Ep. 9, 67: promptuarium rectae rationis et orationis,App. Dogm. Plat. 1, p. 212 Oud.: cum omnes quasi vetustatis promptuarium Albini memoriam laudavissent,Macr. S. 1, 4, 1.—Collat. form (from metrical necessity), promptārĭum, ii, Aus. Ep. 21 fin.
Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary